Nowa Dęba – Matki Bożej Królowej Polski

INFORMACJE O PARAFII

Wieś Dęba istnieje co najmniej od I poł. XIV w. Jej dynamiczny rozwój nastąpił w latach 30-tych XX w., kiedy znalazła się na terenie Centralnego Okręgu Przemysłowego (zlokalizowana została w niej wytwórnia amunicji). Dęba otrzymała prawa miejskie w 1961 r. Zmieniono wówczas jej nazwę na Nowa Dęba. W swojej historii przynależała m.in. do parafii Cmolas i Majdan Królewski. Początki samodzielnego ośrodka duszpasterskiego w tej miejscowości sięgają 1947 r. Dyrekcja Zakładów Metalowych odpowiedziała wówczas pozytywnie na inicjatywę pracowników i ofiarowała na kaplicę salę w jednym ze swoich bloków. Jednak ze względu na politykę władz komunistycznych w 1951 r. kaplica została zlikwidowana. Przez pewien czas nabożeństwa odbywały się na pobliskiej łące. We wrześniu 1951 r. przystąpiono do budowy samodzielnej, drewnianej kaplicy. Jej szkielet przygotowano w domach prywatnych, a następnie złożono go pod osłoną nocy. Budynek powstał w przeciągu 3 dni. Poświęcony został przez ks. Stanisława Stępnia. Na budowniczych obiektu spadły szykany ze strony władz państwowych. Po wybudowaniu kaplicy stała się ona punktem dojazdowym parafii Majdan Królewski. Parafia pw. Matki Bożej Królowej Polski została erygowana w Nowej Dębie 7 czerwca 1957 r. Wtedy też zamieszkał tam na stałe ks. Henryk Łagocki, który przez wiele lat zabiegał o możliwość wybudowania murowanej świątyni. Pozwolenie to otrzymał ks. Mieczysław Wolanin w 2 poł. lat 80-tych XX w. Po wybudowaniu kościoła w 1990 r. dotychczasowa drewniana kaplica została rozebrana. Kościół parafialny pw. Matki Bożej Królowej Polski zbudowany został w latach 1987- 1994 wg projektu prof. Witolda Cęckiewicza, inż. Wojciecha Oktawca oraz inż. Edwarda Motaka. Inwestycją kierował ks. Mieczysław Wolanin. Uroczystego poświęcenia świątyni dokonał bp W. Świerzawski 29 października 2000 r. Następnie kontynuowane były prace przy wykończeniu i dekoracji kościoła (m.in. wymiana okien wraz z montażem witraży). Świątynia stanowi przykład architektury postmodernistycznej. Zbudowana jest na planie wydłużonego sześciokąta. Ściana frontowa z łukowato zakończoną wnęką okienną jest złamana pod kątem prostym, dając efekt dziobu łodzi. W załamaniu wnęki znajduje się duże, zakończone trójkątnie okno z umieszczoną przed nim figurą MB. Po prawej stronie stoi wolnostojąca, otwarta, ażurowa wieża-dzwonnica, zwieńczona czterema trójkątnymi szczytami i również ażurową, blaszaną wieżyczką. Jej otwory okienne wypełnia romboidalna krata. Kruchta zawiera dwa symetryczne wejścia główne i jest przedłużona w lewą stronę przybudówką z otwartymi arkadami. Analogiczna przybudówka przy prezbiterium zawiera zakrystię i kaplicę boczną. Obie dobudówki sprawiają wrażenie nieukończonych lub czekających na równoległy względem kościoła budynek, zamykający przestrzeń patio. Okna ścian bocznych są na przemian podłużne i poprzeczne, co wytwarza przestrzenie ekspozycji kultycznych. Strop nawy stanowi drewniane podbicie dwuspadowego dachu. Opiera się ono na kilku półokrągłych arkadach, dających wrażenie sklepienia. Te arkady opierają się po bokach na pół-arkadach i okrągłych kolumnach, tworząc coś na kształt naw bocznych, a jednocześnie wyznaczając przestrzenie dla konfesjonałów czy ołtarzy. Prezbiterium jest stosunkowo niewielkie, okrągłe, umieszczone w zasadzie w jednej przestrzeni z nawą kościoła, tylko lekko zarysowane w całości bryły śladem półkolistej ściany na złamanej pod kątem prostym ścianie tylnej. Początkowo było zapewne doświetlone z góry okrągłym świetlikiem w stropie przechodzącym na zewnątrz w pierwotnie oszkloną, a obecnie jedynie ażurową i dekoracyjną wieżyczkę umieszczoną skośnie względem kalenicy dachu. Zamiast nastawy ołtarzowej znajduje się obraz MB Częstochowskiej, umieszczony w trzech coraz bardziej zewnętrznych ramach, zwieńczonych łukiem, podtrzymującym banię i krzyż. Tabernakulum jest w metalowej glorii w kolorze złota, rozciętej pośrodku i stylizowanej na dwa skrzydła.

Msze święte:
– w niedziele i święta: 7.30, 9.00, 10.30, 12.00, 17.00
– w dni powszednie: 7.00, 18.00
– w święta państwowo zniesione: 7.00, 9.00, 18.00.

Odpusty: MB Królowej Polski (3 maja).

Do parafii należą: Ulice: Boczna, Cicha, ks. Łagockiego, Jagodowa, Jana Pawła II (część: numery od 26), Kilińskiego, Kolejowa, Kościuszki (część :prawa strona numery: 1, 1A-klatki: I,II, 2-7,9-12,13A,13C), Konopnickiej, Korczaka, Kręta, Krótka, Krucza, Mała, Nadole, Ogrodowa, Olchowa, Orkana, Podgórze, Reja, Robotnicza, Sienkiewicza, Piotra Skargi, Słoneczna, Sosnowa, Sowia, Spacerowa, Spółdzielcza, Stalowska (1 rodzina), Stawowa, Szkolna, Szpitalna, Tetmajera, Wczasowa, Willowa, Witosa, Wojska Polskiego, Zarzecze, Zielona, Zybury, Żeromskiego (część: numery 1-2).

Ogólna liczba mieszkańców: 4477.

Kapłani pochodzący z parafii: A. Kołodziej, R. Stradomski, T. Kołodziej, Z. Stradomski, W. Tomczyk, W. Rafacz, Z. Tęcza, I. Rząsa, G. Podwysocki, M. Chejzdral, R. Kusiak.

Siostry zakonne pochodzące z parafii: B. Tęcza BDNP, D. Bugno OP, Sz. Grosicka OP, E. Maciąg SNMPN, A. Marczewska SNMPN, s. A. Karkut SFB.

Grupy parafialne: Apostolstwo Dobrej Śmierci, Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego, Grupa Modlitewna św. Ojca Pio, koła żywego różańca, Koło Przyjaciół Radia Maryja i TV Trwam, Koło Przyjaciół WSD, KSM, Liturgiczna Służba Ołtarza, Neokatechumenat, Parafialny Zespół Caritas, Rycerstwo Niepokalanej, Ruch Rodzin Nazaretańskich, Rycerze Kolumba, Wspólnota Krwi Chrystusa, Wspólnota Maryjna Totus Tuus, Intronizacja NSJ, Rycerze Jana Pawła.

Cmentarz: komunalny, odległość od kościoła ok. 4 km.