Turbia – Św. Leonarda

INFORMACJE O PARAFII

Historia wsi Turbia sięga co najmniej XIII w. Od chwili powstania należała ona do dóbr kapituły sandomierskiej. Początkowo przynależała do parafii Gorzyce, następnie Charzewice i Rozwadów (od 1740 r.). Pierwsze wzmianki na temat kościoła w Turbi pojawiają się na początku XVII w. Miał on już wówczas nosić wezwanie św. Leonarda. Parafia Turbia erygowana została 27 lutego 1757 r. Stanowiła ona uposażenie kanoników kapituły sandomierskiej. W 1791 r. wystawiono w Turbii drewniany kościół, który spłonął pod koniec XIX w. Kolejna drewniana świątynia nie przetrwała długo, bowiem spaliła się z całą wsią w 1908 r. Z tego względu jeszcze w tym samym roku wybudowano drewnianą kaplicę, ale i ona uległa pożarowi 23 grudnia 1921 r. Po tym wydarzeniu zaplanowano budowę kościoła murowanego. W tym czasie nabożeństwa odprawiane były na plebanii. Kościół parafialny pw. św. Leonarda zbudowany został w latach 1921-1924. Fundatorami świątyni byli parafianie i darczyńcy (m.in. bp J. S. Pelczar ofiarował na ten cel 50 tys. marek). Kamień węgielny w powstającą budowlę wmurowano w dniu 23 kwietnia 1923 r. Kościół powstał bez szczegółowych planów ani fachowych obliczeń. Całością prac kierował ks. Jan Marek, który był również budowniczym świątyni w Zaleszanach. Budowa kościoła zakończyła się jesienią 1924 r., po czym został on poświęcony 6 listopada tegoż roku przez ks. Dominika Zarykiewicza. Konsekracji nowej świątyni dokonał bp J. Fischer 6 maja 1928 r. W czasie działań wojennych dach kościoła uległ częściowemu zniszczeniu (2 sierpnia 1944 r.). Konieczne remonty przeprowadził ks. Albin Bajer. W latach 50tych XX w. wykonano nowy główny ołtarz, który konsekrował bp Franciszek Barda 8 lipca 1956 r. Restauracja świątyni miała miejsce w latach 80-tych XX w. Natomiast w 2003 r. odnowiono polichromię i ołtarz główny. Kościół jest ceglaną, zwartą budowlą, której dodają wdzięku tynkowane na biało szczegóły architektoniczno-dekoracyjne. Wnętrze jest trójnawowe, z nawami bocznymi niższymi od głównej, ściany są polichromowane, a strop płaski. Wyposażenie stanowią drewniane ołtarze, ambona i prospekt organowy.

Msze święte:
– w niedziele i święta: 7.30, 10,30, 18.30
– w dni powszednie: 18.00
– w święta państwowo zniesione: 9.00, 18.00.

Odpusty: św. Leonarda (6 listopada).

Wólka Turebska – kaplica pod wezwaniem św. Maksymiliana Kolbe, położona 3 km od kościoła parafialnego. Zbudowana została w 1979 r. pod kierunkiem majstra Michała Piwowara. Kaplica jest budynkiem nowoczesnym, o skromnej architekturze. Jednonawowa, otynkowana, z zakrystią w dobudówce, dwuspadowym dachem i rzędami prostokątnych okien. Jedyną dekorację zewnętrzną bryły stanowią jej schodkowane szczyty.
Msze święte:
– w niedziele i święta: 9.00.

Do parafii należą: Turbia, Obojna, Wólka Turebska.

Ogólna liczba mieszkańców: 2640.

Kapłani pochodzący z parafii: F. Nakoneczny, T. Biały, Cz. Kółko, J. Rojek, K. Grabowski, K. Hara, K. Kułaga.

Siostry zakonne pochodzące z parafii: L. Kałdon.

Grupy parafialne: koła żywego różańca, Koło Przyjaciół WSD, KSM, Liturgiczna Służba Ołtarza, Ruch Światło-Życie.

Cmentarz: parafialny, odległość od kościoła 1 km.