Śmierć Jezusa nie zakończyła Jego życia. Wprawdzie zmarły Jezus został zdjęty z krzyża i pochowany w skalnej pieczarze – grobie – ale w przeciwieństwie do każdego człowieka, Jego ziemska historia tam się nie zakończyła. W Symbolu Apostolskim wyznajemy, że Chrystus po swej śmierci na krzyżu “zstąpił do piekieł” (KKK 632). Chodzi tutaj o krainę zmarłych, którą Pismo Święte nazywa piekłem, Szeolem. Nie należy go pod żadnym pozorem utożsamiać z “piekłem potępionych”, ponieważ ci, którzy tam się znajdują, są pozbawieni oglądania Boga.
Zstąpienie Chrystusa do piekieł oznacza dzielenie losu ze wszystkimi zmarłymi przed Nim, zarówno sprawiedliwymi, jak i złymi. W sformułowaniu tym Kościół wyraża wiarę, że “zmarły Chrystus, w swojej duszy zjednoczonej z Jego Boską Osobą, dołączył w krainie zmarłych do sprawiedliwych, którzy czekali na Odkupiciela, aby dostąpić łaski oglądania Boga” (Kompendium 125). Nie oznacza ono natomiast dzielenia przez Chrystusa losu ze zmarłymi – złymi i sprawiedliwymi – który byłby identyczny z losem ubogiego Łazarza (Łk 16,22-26) przyjętego “na łono Abrahama” (KKK 633). Fundamentem wiary Kościoła w to, że Jezus Chrystus otworzył ludziom bramy nieba, jest Jego zmartwychwstanie.
