Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Nazajutrz [Jezus] postanowił udać się do Galilei. I spotkał Filipa. Jezus powiedział do niego: «Pójdź za Mną!». Filip zaś pochodził z Betsaidy, z miasta Andrzeja i Piotra. Filip spotkał Natanaela i powiedział do niego: «Znaleźliśmy Tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie i Prorocy – Jezusa, syna Józefa z Nazaretu». Rzekł do niego Natanael: «Czyż może być co dobrego z Nazaretu?» Odpowiedział mu Filip: «Chodź i zobacz!» Jezus ujrzał, jak Natanael zbliżał się do Niego, i powiedział o nim: «Patrz, to prawdziwy Izraelita, w którym nie ma podstępu». Powiedział do Niego Natanael: «Skąd mnie znasz?» Odrzekł mu Jezus: «Widziałem cię, zanim cię zawołał Filip, gdy byłeś pod drzewem figowym». Odpowiedział Mu Natanael: «Rabbi, Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś Królem Izraela!» Odparł mu Jezus: «Czy dlatego wierzysz, że powiedziałem ci: Widziałem cię pod drzewem figowym? Zobaczysz jeszcze więcej niż to». Potem powiedział do niego: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ujrzycie niebiosa otwarte i aniołów Bożych wstępujących i zstępujących na Syna Człowieczego»
Przez całe opowiadanie przewija się myśl, że każdy przyszły uczeń Jezusa przyprowadzany jest do Mistrza przez kogoś, kto już wcześniej poznał Jezusa. Podobnie jak wczoraj Andrzej zaprowadził Szymona do Jezusa, tak teraz Filip spotyka Natanaela i przekazuje dar dobrej nowiny. Natanael nie jest wymieniony w spisach Dwunastu, niektórzy identyfikują go z Bartłomiejem. Wypowiedź Filipa jest wyznaniem wiary w mesjańską godność Jezusa, który jest Mesjaszem synem Józefa z Nazaretu. Wobec sceptycyzmu Natanaela, Filip nie zamierza go przekonywać, ale powtarza słowa Jezusa: „Chodź i zobacz”. Natanael wybiera się w drogę, ale to Jezus spotyka go pierwszy, dostrzega w nim człowieka otwartego na przyjęcie mesjańskiego orędzia. Wzmianka o drzewie figowym ma podwójne zastosowanie; według tradycji judaistycznej „być pod drzewem figowym” oznacza studiowanie Prawa lub jest symbolem domu rodzinnego. Sposób reakcji Jezusa jest tutaj odmienny od tego, jaki znajdujemy u synoptyków. Jezus w momencie wezwania zaczyna przygotowywać ucznia na przyjęcie czegoś większego: „Zobaczysz jeszcze więcej niż to”. Użyte w omawianym fragmencie czasowniki: znaleźć, przyjść, zobaczyć, uwierzyć, wyrażają centralną ideę perykopy. Stanowią swoistą analizę aktu wiary, bo potrzebna jest gotowość głoszenia dobrej nowiny, potrzebna jest gotowość jej przyjęcia a celem jest zawsze „zobaczenie Jezusa”.
Każdy z Apostołów ma swoją drogę powołania, każdy z nich został potraktowany przez Zbawiciela w sposób indywidualny. Nasze poszukiwanie Jezusa jest też na swój sposób oryginalne, każdy z nas poszukuje go w inny sposób. To pokazuje, że nie ma opracowanych wytycznych, patentu, instrukcji obsługi jak mam iść do Chrystusa, jak go szukać, jak z Nim przebywać. Różne są drogi, ale cel ten sam.
Ks. Marcin Biegas
