Stalowa Wola – Matki Bożej Szkaplerznej

INFORMACJE O PARAFII

Rozwadów powstał pod koniec XVII w., jednak miejscowa parafia ma dużo starszy rodowód. Jest ona bowiem spadkobierczynią i bezpośrednią kontynuatorką średniowiecznej parafii w Charzewicach. Swoimi korzeniami sięga ona co najmniej I poł. XIII w. Pierwsza drewniana świątynia pw. św. Mikołaja istniała tam do połowy XV w., kiedy uległa wraz z całą wioską zniszczeniu na skutek zmiany pierwotnego koryta Sanu. Dziedzic Charzewic Jan Blinowski w 1450 r. przeniósł wieś w bardziej dogodne miejsce i prawdopodobnie zbudował kolejną, drewnianą świątynię, również pod patronatem św. Mikołaja. Przetrwała ona do potopu szwedzkiego, bowiem pod koniec 1656 r. wojska Karola Gustawa spaliły Charzewice. Pożarowi uległ również miejscowy kościół. Niedługo potem na tym miejscu stanęła trzecia świątynia pw. św. Jakuba Apostoła (tytuł św. Mikołaja przywrócono dopiero pod koniec XVII w.). Kościół ten jednak spłonął już w 1737 r. Ówczesny proboszcz ks. Jan Jakielski wybudował na jej miejscu tymczasową niewielką kaplicę. W 1690 r. parafia wzbogaciła się o nową miejscowość – Rozwadów. Miasto to założone zostało przez Gabriela Rozwadowskiego na mocy przywileju lokacyjnego Jana III Sobieskiego. Pod koniec lat 30- tych XVIII w. dziedzic Rozwadowa książę Ignacy Lubomirski podjął decyzję o przeniesieniu parafii z Charzewic na teren miasta. W latach 1738-1740 zbudowano tam drewniany kościół farny pw. Niepokalanego Poczęcia NMP. Pod koniec lat 40-tych XVIII w. powstała w Rozwadowie jeszcze jedna świątynia pw. Zwiastowania NMP, przy której duszpasterstwo prowadzili sprowadzeni tu kapucyni. W 1798 r. parafię przeniesiono z kościoła farnego do świątyni zakonnej. Kilka lat później, ok. 1802 r., drewniany kościół farny spłonął. Równoczesne użytkowanie świątyni przyklasztornej przez duchowieństwo diecezjalne i zakonników okazało się trudne, dlatego na przełomie XIX i XX w. wybudowano nowy kościół farny, do którego parafia przeniosła się w lipcu 1907 r. W 1973 r. wydzielono z niej nową parafię pw. Zwiastowania Pańskiego, prowadzoną przez kapucynów. Kościół parafialny pw. Matki Bożej Szkaplerznej zbudowany został w latach 1899- 1907 wg planów skopiowanych ze świątyni w Sękowej k. Gorlic, projektu J. Wfröde z Budapesztu. Nad całością prac czuwali ówcześni proboszczowie ks. Jan Jakla (do 1901 r.) oraz ks. Michał Dukiet. Ogromne zasługi dla realizacji tego przedsięwzięcia położył kapucyn o. Hieronim Ryba, ówczesny wikariusz parafialny. Poświęcenia kościoła dokonał ks. Jakub Federkiewicz, proboszcz katedry przemyskiej, 16 lipca 1907 r. Natomiast świątynię konsekrował bp J. S. Pelczar w maju 1911 r. Częściowo została ona uszkodzona w wyniku działań I wojny światowej w 1914 r. Jej restaurację przeprowadził ks. Dukiet w latach 1917-1920. Po II wojnie światowej gruntownego remontu kościoła podjął się ks. Aleksander Ziemiański (m.in. założono centralne ogrzewanie, wymieniono posadzkę, zamontowano witraże projektu A. Dobrzańskiego, wykonano polichromię tegoż artysty). 25 maja 2014 r. bp K. Nitkiewicz koronował obraz MB Szkaplerznej koronami biskupimi. Świątynia jest murowana z cegły w stylu neogotyckim. Wyróżniającym się elementem jest wieża zachodnia (wys. 51 m) z jej widocznymi kondygnacjami, zbudowana na osi nawy głównej, w dolnej części zawiera przedsionek kościoła. Wnętrze posiada układ bazylikowy, trójnawowy, z transeptem. W ołtarzu głównym znajduje się obraz MB Szkaplerznej, pochodzący z czasów mecenatu Lubomirskich.

Msze święte:
– w niedziele i święta: 6.30, 8.00, 9.30, 11.00, 18.00
– w dni powszednie: 7.00, 18.00
– w święta państwowo zniesione: 7.00, 9.00, 18.00.

Odpusty: MB Szkaplerznej (16 lipca).

Sochy – kaplica pod wezwaniem Matki Bożej Różańcowej, położona 4 km od kościoła parafialnego. Zbudowana została w latach 1985-1987. Składa się z niewielkiej nawy, której trójboczne zamknięcie wyznacza prezbiterium, oraz z przybudówki z oknem po lewej stronie fasady. Na dachu znajduje się klasyczna wieżyczka z latarni.
Msze święte:
– w niedziele i święta: 10.00.
Odpust: Matki Bożej Różańcowej (7 października).

Do parafii należą: ulice Stalowej Woli – 3 Maja, Batorego, Bełżyńskiego, Braci Szumielewiczów, Brandwicka, Broniewskiego, Brzozowa, Dąbrowskiego, Dolina, Graniczna, Grochowa, Grunwaldzka, Hubala, Jagiellońska, Jaśminowa, Karnaty, Kochana, Kochanowskiego, Konopnickiej, Kopernika, Kościuszki, Kusocińskiego, Księżnej Anny Lubomirskiej, Retmańska, Lipowa, Matejki, Mostowa, Mieszka I, Modrzewiowa, Ogrodowa, Orkana, Owocowa, Parkowa, Polna, Poprzeczna, Posanie, Przedwioś- nie, Reja, Rolna, Rozwadowska, Różana, Rynek, Rzeczna, Sandomierska, Siedliska, Sobieskiego, Sochy, Starowiejska, Szewska, Ks. Ściegiennego, Świerkowa, Topolowa, Torowa, Witosa, Wspólna, Zacisze, Zielona, Żurawia; ulice Bąkowa – Orzeszkowej, Wierzbowa, Zacisze; ulice Brandwicy – Isep, Jana Kochanowskiego, Polna, Wałowa, Władysława Reymonta.

Ogólna liczba mieszkańców: 4148.

Kapłani pochodzący z parafii: B. Werminski, Z. Janiec, P. Mierzwa, A. Nowak, J. Łapiński, J. Kułaczkowski, R. Zynwala.

Siostry zakonne pochodzące z parafii: M. R. Strużyńska BDNP.

Grupy parafialne: Bractwo Szkaplerzne, koła żywego różańca, Koło Misyjne, Liturgiczna Służba Ołtarza, Ruch Światło-Życie, schola.

Cmentarz: parafialny, odległość od kościoła 1 km.