Iwaniska – Św. Katarzyny

INFORMACJE O PARAFII

Historia parafii Iwaniska sięga 1403 r., kiedy to powstał drewniany kościół ufundowany przez okoliczną szlachtę. W tym czasie tylko połowa Iwanisk uczęszczała do tego kościoła, ponieważ pozostała część przynależała do parafii pw. św. Piotra Apostoła w Ujeździe (dziś już nieistniejąca). Początkowo świątynia w Iwaniskach była jedynie filią parafii Ujazd. W XVI w. Iwaniska należały do rodu Zborowskich, którzy przeszli na kalwinizm i w 1552 r. zamienili świątynię na zbór kalwiński. W styczniu 1557 r. odbył się w niej synod kalwiński z udziałem Jana Łaskiego. Dopiero w początkach XVII w., gdy Iwaniska przejęła rodzina Ligęzów, kościół zwrócono katolikom. Rekonsekracja świątyni miała miejsce ok. 1612 r. Budynek kościoła spłonął wraz z miastem w początkach XVIII w. Nowy kościół z drzewa modrzewiowego ufundował wojewoda sandomierski Władysław Morsztyn w 1718 r. Jednak i on spłonął 19 lipca 1898 r. Kolejna świątynia powstała w początkach XX w. Kościół parafialny pw. św. Katarzyny Męczennicy zbudowany został w latach 1900-1905 wg projektu budowniczego Antoniego Wieczorkowskiego. Nad pracami czuwało dwóch proboszczów: ks. Maksymilian Pinakiewicz oraz ks. Henryk Skowierzak. Świątynia została uroczyście poświęcona w 1917 r. W czasie przechodzenia frontu II wojny światowej (1944-1945) kościół został uszkodzony (część więźby dachowej i jedna mała wieżyczka od strony zachodnio-północnej). Prace restauracyjne poprowadził ks. Kazimierz Wiechecki. Remont i konserwacja świątyni miały miejsce w latach 1971-1974 (m.in. nowe pokrycie dachowe, wymiana okien, odnowienie polichromii). Kolejne prace nad upiększeniem kościoła prowadzono po roku 2000 – wymiana posadzki, remont dachu, ogrzewanie. W 2016 r. wnętrze świątyni zostało pomalowane wg projektu Jerzego Matwija. Świątynia została wzniesiona w stylu neogotyckim z cegły pełnej, jest nieotynkowana, przykryta dachem dwupołaciowym, pokrytym blachą ocynkowaną, z wieżyczką na sygnaturkę. Od frontu bryła zamknięta jest wieżą zwieńczoną ostrosłupowym dachem wieżowym. Po bokach elewacji frontowej i na szerszej części wieży widoczne są sterczyny. Elewacje boczne są oszkarpowane lekko wystającymi przyporami, zaś od tyłu bryła zamknięta jest węższą absydą. Na tylnej ścianie absydy widoczne jest okrągłe okno, pod którym widoczny jest „wpisany” w ścianę krzyż. Do absydy dobudowano zakrystie przykryte jednopołaciowym dachem. Wnętrze jest trójnawowe, halowe. Wyposażenie stanowią drewniane, neogotyckie ołtarze i ambona.

Msze święte:
– w niedziele i święta: 7.00, 9.00, 10.15, 12.00, 16.00
– w dni powszednie: 6.30, 7.00, 17:00 (środy, piątki oraz w maju, czerwcu, październiku, listopadzie)
– w święta państwowo zniesione: 7.00, 9.00, 17.00.

Odpusty: MB Różańcowej (I niedziela października), św. Katarzyny Aleksandryjskiej (25 listopada).

Do parafii należą: Dziewiątle, Gryzikamień, Iwaniska, Kamienna Góra, Wzory, Zielonka, Kopiec, Kujawy, Łopatno, Marianów, Oporów, Radwan, Radwanówek, Stobiec, Tęcza, Planta, Sobiekurów, Toporów, Ujazd, Haliszka, Wola Jastrzębska, Wola Skolankowska, Wygiełzów, Zagrody, Wojnowice, Zaldów, Podzaldów.

Ogólna liczba mieszkańców: 5203.

Kapłani pochodzący z parafii: S. Wrocławski, M. Sobczyk, Z. Charymski OFM, A. Pietrzyk SAC, J. Rybusiński, Z. Baranowski, A. Sławiński SAC, J. Chrzanowski CP, M. Rusak, J. Kokosa CSMA, G. Kasprzycki, Ł. Wojciechowski, M. Krawczyk, J. Kasprzycki CSMA.

Siostry zakonne pochodzące z parafii: A. Chrapek CSSMA, B. Chrapek CSSMA, M. Zamiela, U. Kaptur CSFN.

Grupy parafialne: koła żywego różańca, KSM, Liturgiczna Służba Ołtarza, Ruch Światło-Życie.

Cmentarz: parafialny, odległość od kościoła 1 km.

KAPŁANI: