Posiedzenie sesji plenarnej poprzedziła Msza św. w bazylice katedralnej pod przewodnictwem bp. Krzysztofa Nitkiewicza. Wraz z Biskupem Ordynariuszem Eucharystię koncelebrowali: bp pomocniczy senior Edward Frankowski, ks. prał. Jerzy Dąbek, ks. dr Witold Płaza, sekretarz generalny synodu oraz przybyli kapłani. We wspólnej modlitwie uczestniczyły osoby życia konsekrowanego oraz wierni świeccy członkowie synodu.
Biskup Nitkiewicz zauważył w homilii, że po przeszło czterech latach synod gromadzi się na sesji plenarnej, aby rozważać propozycję uchwał końcowych.
Droga synodalna, na którą zaprasza Ojciec Święty Franciszek, zobowiązuje nas do przemierzania jej diecezjalnego odcinka w tym samym duchu co cały Kościół Powszechny. „Stanie w miejscu nie jest dla Kościoła dobrą rzeczą” – mówi papież, zachęcając do uległości Duchowi Świętemu, który jest reżyserem, my zaś bohaterami wędrówki – „niespokojnymi i nigdy biernymi”. Pytajmy się wspólnie Ducha Świętego o kierunek drogi, prosząc Go jednocześnie o odwagę, aby przyjąć wyzwania przerastające na pierwszy rzut oka nasze siły i możliwości. Wyzwania wymagające poświęcenia oraz wyrzeczeń. To będzie nasze „szaleństwo krzyża”, które w żaden sposób nie pasuje do współczesnego świata. Jeśli jednak „Syn Człowieczy został wydany w ręce ludzi”, przyjmując śmierć na krzyżu, nie ma innej drogi do chwały w Niebie. „Królestwo niebieskie doznaje gwałtu i ludzie gwałtowni je zdobywają” – mówi Pan Jezus. Potrzeba wielkiego wysiłku, wręcz zadania sobie gwałtu, aby wyplenić z serca egoizm, obojętność, strach, aby odrzucić pewne schematy „bo zawsze tak było”, nie zadawalać się miernością, aby przyjąć wolę Bożą wyrażoną w przykazaniach czy przez drugiego człowieka. Będzie to jednak ofiara miła Bogu, który nam hojnie pobłogosławi.
Dziękujemy Mu w Eucharystii za to, że jesteśmy dzisiaj razem stanowiąc jeden Lud Boży, bez podziałów, płotów i miedz wynikających z okoliczności jakie niesie życie, i z pełnionych funkcji.
Od najdawniejszych czasów przedstawiano ukrzyżowanego Chrystusa na tle murów Jerozolimy. Ten szczegół wydaje się oczywisty, gdyż Golgota znajdowała się poza murami miasta. Prawosławni teolodzy Włodzimierz Łosski i Leonid Uspienski zauważają jednak, że ma to jednocześnie wymiar symboliczny. Powinniśmy wyjść razem z Panem Jezusem poza osłaniające nas mury, „nie mamy tutaj (bowiem) trwałego miasta, ale szukamy tego, które ma przyjść” (Hbr 13, 14).
Tak więc zamiast przesuwania muru lub miedzy na własną korzyść, choćby o kilka centymetrów, chcemy nieść wszystkim światło Ewangelii, by Królestwo Boże poszerzało się i rosło, w nas i aż po krańce Ziemi. Budujmy razem wspólnotę diecezjalną i parafialną, w której każdy będzie mógł znaleźć swoje miejsce u boku Chrystusa, a On wprowadzi nas tak jak swoją Matkę Maryję na niebieską ucztę – zakończył kaznodzieja.
Dalsza część spotkania miała miejsce w Katolickim Domu Kultury im. św. Józefa, gdzie delegaci obradowali nad schematami statutów synodalnych poświęconych osobom w Kościele: 1. Wierni świeccy w diecezji, 2. Duchowieństwo w diecezji, 3. Instytuty życia konsekrowanego, Stowarzyszenia życia apostolskiego, inne formy życia konsekrowanego.
III Synod Diecezji Sandomierskiej pod hasłem „Aby nieść Światło Ewangelii” uroczyście rozpoczął się 25 marca 2017 r.
