PIERWSZE CZYTANIE (Pwt 30,15-20)
Wierność i grzech, życie i śmierć
Czytanie z Księgi Powtórzonego Prawa.
Mojżesz przemówił do ludu:
„Patrz! Kładę dziś przed tobą życie i szczęście, śmierć i nieszczęście. Ja dziś nakazuję ci kochać twego Boga, Pana, i chodzić Jego drogami, pełniąc Jego nakazy, polecenia i przykazania; abyś żył i mnożył się, a twój Bóg, Pan, będzie ci błogosławił w kraju, który idziesz posiąść.
Ale jeśli swoje serce odwrócisz, nie usłuchasz, zbłądzisz i będziesz się kłamał obcym bogom, służąc im, oświadczam wam dzisiaj, że na pewno zginiecie, niedługo zabawicie na ziemi, którą idziecie posiąść, po przejściu Jordanu.
Biorę dziś przeciwko wam na świadków niebo i ziemię, kładę przed wami życie i śmierć, błogosławieństwo i przekleństwo. Wybierajcie więc życie, abyście żyli wy i wasze potomstwo, miłując Boga swego, Pana, słuchając Jego głosu, lgnąc do Niego; bo tu jest twoje życie i długie trwanie twego pobytu na ziemi, którą Pan poprzysiągł dać ojcom twoim: Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi”.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 1,1-2.3.4 i 6)
Refren:Błogosławiony, kto zaufał Panu.
Błogosławiony człowiek, który nie idzie za radą występnych, +
nie wchodzi na drogę grzeszników *
i nie zasiada w gronie szyderców,
lecz w prawie Pańskim upodobał sobie *
i rozmyśla nad nim dniem i nocą.
On jest jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą, *
które wydaje owoc w swoim czasie,
liście jego nie więdną, *
a wszystko, co czyni, jest udane.
Co innego grzesznicy: *
są jak plewa, którą wiatr rozmiata.
Albowiem znana jest Panu droga sprawiedliwych, *
a droga występnych zaginie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 4,17)
Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.
Pan mówi: Nawracajcie się,
bliskie jest Królestwo niebieskie.
Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.
EWANGELIA (Łk 9,22-25)
Kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.
Jezus powiedział do swoich uczniów:
„Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć: będzie odrzucony przez starszyznę, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; będzie zabity, a trzeciego dnia zmartwychwstanie”.
Potem mówił do wszystkich: „Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa. Bo cóż za korzyść ma człowiek, jeśli cały świat zyska, a siebie zatraci lub szkodę poniesie ?”
Oto słowo Pańskie.
Krzyż – na początku Wielkiego Postu – staje się powodem chwały dla chrześcijanina (Ga 6,14), mimo że jest znakiem tak haniebnym, podobnym do krzesła elektrycznego w naszych czasach. I tak zarysowuje się czy to u Jana, czy to u Pawła, nowe, szczególne odczytanie krzyża. Jest on pionowy, czyli łączy ziemię z niebem. Można zatem już w ukrzyżowaniu dostrzec prawdziwy cel śmierci Jezusa – Jego zmartwychwstanie. Pascha Chrystusa jest więc ukazywana jako „wywyższenie”. Podobnie zresztą jak ikona z Sulisławic – Częstochowy Ziemi Sandomierskiej – ukazująca Zbawiciela jednocześnie umęczonego i zmartwychwstającego (mistyczna Tłocznia – Grób). Wyniesienie umęczonego ciała Jezusa na drzewo jest chwalebnym „uwielbieniem” paschalnym, źródłem odkupienia i zbawienia. Mnie i ciebie…
