CZWARTEK XXXII TYGODNIA ZWYKŁEGO, ROK I

Jezus zapytany przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im: „Królestwo Boże nie przyjdzie dostrzegalnie; i nie powiedzą: «Oto tu jest» albo: «tam». Oto bowiem królestwo Boże jest pośród was”.
Do uczniów zaś rzekł: „Przyjdzie czas, kiedy zapragniecie ujrzeć choćby jeden z dni Syna Człowieczego, a nie zobaczycie. Powiedzą wam: «Oto tam» lub: «oto tu». Nie chodźcie tam i nie biegnijcie za nimi. Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, świeci od jednego krańca widnokręgu aż do drugiego, tak będzie z Synem Człowieczym w dniu Jego.
Wpierw jednak musi wiele wycierpieć i być odrzuconym przez to pokolenie”.

Przyjdą czasy, kiedy będziecie pragnęli zobaczyć choć jeden dzień Syna Człowieczego, ale nie zobaczycie – Jezus mówi te słowa nie do faryzeuszów, ale do apostołów, mówi o czasie przyszłym, o dniach Syna Człowieczego, które nadejdą po końcu świata, w chwili paruzji. Kiedy czytam ten fragment Ewangelii, to myślę sobie, że to pragnienie uczniów nie jest mi obce. Ja też bardzo bym chciał zobaczyć chociaż jeden z dni Syna Człowieczego, chociaż na jeden dzień towarzyszyć mu w jego drodze po Ziemi Świętej, patrzeć na jego uśmiech, na jego gesty, na Jego kroki. Patrzeć na Niego i pokochać Go całym sercem. Nie dane nam to było. Chodzimy z Nim po naszej ziemi, chodzimy z Nim, nosząc Go w naszych sercach. Dni Syna Człowieczego są tak niedostrzegalne, a jednak tak bliskie, bo są w nas.

https://www.paulus.org.pl/czytania?data=2017-11-16