Zapraszamy każdego, kto nie może w tym roku czynnie uczestniczyć w XXXIX Pieszej Pielgrzymce Diecezji Sandomierskiej do Tronu Jasnogórskiej Pani do udziału w duchowym przeżywaniu tego wyjątkowego czasu.
Każdy kolejny dzień będzie składał się z poszczególnych punktów, które tworzą całość duchowego pielgrzymowania. Zachęcamy do zaangażowania się w tę formę kultu Matki Bożej Częstochowskiej i oddania chwały Bogu ze swojego życia.
Rozważanie biblijne dostosowane do fragmentu Ewangelii z dnia dzisiejszego przygotował ks. Rafał Kusiak.
Podcast na temat patrona dzisiejszego dnia pielgrzymowania przygotował ks. Jarosław Raczak.
NOWENNA DO MATKI BOŻEJ CZĘSTOCHOWSKIEJ
DZIEŃ ÓSMY
I. Wprowadzenie
Po I wojnie światowej w wyzwolonej Polsce cześć dla Królowej Jasnogórskiej jeszcze bardziej wzrasta i staje się powszechna. Do Niej dążą liczne pielgrzymki ze wszystkich zakątków kraju.
Przybywają kobiety, aby dziękować za dar wolności, przynosząc Matce Bożej berło i jabłko – insygnia władzy królewskiej. W 1936 roku 20 tysięcy studentów składa Jasnogórskiej Pani akademickie ślubowanie wiernej służby Bogu i Ojczyźnie. W dwa lata później 100 tysięcy młodzieży ze wszystkich diecezji staje w barwnych strojach ludowych przed tronem Królowej Narodu. Przybywają też niezliczone organizacje, cechy rzemieślnicze, ugrupowania społeczne. Wota wiszące na ścianach kaplicy opowiadają historię tych spontanicznych pielgrzymek.
Po II wojnie światowej Kościół w Polsce znowu szuka pomocy u Matki Najświętszej na Jasnej Górze. Dnia 8 września 1946 r. Kardynał Prymas August Hlond na Jasnej Górze wspólnie ze wszystkimi biskupami polskimi, w obecności miliona wiernych powierza cały kraj Niepokalanemu Sercu Matki Boga i Królowej Polski.
W roku 1956 w 300 – lecie ślubów Jana Kazimierza półtoramilionowa rzesza przedstawicieli Narodu składa Jasnogórskie Śluby wierności swojej Królowej i Jej Boskiemu Synowi.
W roku 1966 przeżywaliśmy głośne na całym świecie i obchodzone na różnych kontynentach Millennium – Tysiąclecie wiary Narodu. Trzeciego maja w Częstochowie, w święto Jasnogórskiej Królowej, Polska oddaje się w macierzyńską niewolę Maryi za Kościół Powszechny. Papież Paweł VI stwierdza: „Jest to akt najwyższej pobożności. Nie mogliście nic lepszego uczynić”.
Jasna Góra w czasach obecnych jest duchową stolicą Narodu. Tu kilka razy do roku gromadzi się cały Episkopat. Tu corocznie przybywają pielgrzymki różnych zawodów ze wszystkich krańców naszej Ojczyzny: lekarze, pielęgniarki, nauczyciele, studenci, maturzyści. Są też i grupy stanowe: kobiety, dziewczęta, mężczyźni i młodzież męska.
Co roku na 15 sierpnia garną się do Częstochowy piesze rzesze pielgrzymów. Droga ich niekiedy sięga 300 km. W roku 1976 w Pieszej Pielgrzymce Warszawskiej przybyło na Jasną Górę 18 tysięcy pątników. Większość z nich stanowiła młodzież, w tym także akademicka. Na Jasną Górę przyjeżdżają też gromadki naszej Polonii zagranicznej, najczęściej z USA, a także pielgrzymki obcokrajowców, zwłaszcza Słowaków, Francuzów, Włochów, Węgrów i Niemców.
W dni świąteczne można zaobserwować niekończące się kolejki ludzi czekających na spowiedź przy kilkudziesięciu konfesjonałach. W ciągu roku OO. Paulini rozdają około miliona Komunii św.
Fakty te świadczą, że Sanktuarium Jasnogórskie jest ośrodkiem przemiany życia, nieustannie bijącym źródłem łask. Jak w wiekach poprzednich naszej historii, tak i obecnie im bardziej zwracamy się do swojej Matki i Królowej, tym większe otrzymujemy dobrodziejstwa.
II. Modlitwa dziękczynienia
Za to, że stale pociągasz nas ku sobie i kierujesz naszym życiem,
– dziękujemy Ci, Królowo Polski!
Za to, że w Twym Jasnogórskim Sanktuarium jednoczysz nas z Synem Swoim,
– dziękujemy Ci, Królowo Polski!
Za to, że od wieków jesteś wzorem polskich kobiet i uczysz je macierzyńskiej mądrości, godności i dobroci,
– dziękujemy Ci, Królowo Polski!
Za to, że dla młodych pokoleń jesteś niezawodnym Drogowskazem ku Chrystusowi,
– dziękujemy Ci, Królowo Polski!
Za to, że bramy Twego Jasnogórskiego Sanktuarium otwarte są dla wszystkich,
– dziękujemy Ci, Królowo Polski!
III. Modlitwa przeproszenia
Za grzechy niewiary i obojętności dla Twego Syna,
– przepraszamy Cię, Matko nasza Jasnogórska.
Za tych, którzy odstąpili od wiary w Syna Twego i podejmują najstraszliwszą walkę, walkę z Bogiem i Kościołem Chrystusowym,
– przepraszamy Cię, Matko nasza Jasnogórska.
Za tych, którzy odrzucają Cię, Matko, odmawiają Ci czci i miłości, a nawet bluźnią przeciwko Tobie,
– przepraszamy Cię, Matko nasza Jasnogórska.
Za niedotrzymywanie Ślubów składanych Tobie przez Naród Polski w ciągu dziejów i w czasach obecnych,
– przepraszamy Cię, Matko nasza Jasnogórska.
Za to, że postępowanie nasze tak często nie jest zgodne z wiarą świętą i godnością dziecka Polskiego Narodu, za grzechy przeciwko życiu, za pijaństwo, egoizm, lekkomyślność, zazdrość, niezgodę społeczną i rozwiązłość,
– przepraszamy Cię, Matko nasza Jasnogórska.
Za każdy dzień przeżyty z dala od miłości i łaski Twojego Syna, za każde zaniedbanie w stosunku do najbliższych braci naszych,
– przepraszamy Cię, Matko nasza Jasnogórska.
IV. Modlitwa czci i miłości
Matko nieustannie czekająca na każde z Twych dzieci,
– miłujemy Cię i wysławiamy Ciebie.
Matko, wspierająca nas w trudnej ziemskiej wędrówce do Ojca Niebieskiego,
– miłujemy Cię i wysławiamy Ciebie.
Wychowawczyni Syna Bożego, która macierzyńską troską otaczasz naszą młodzież i dzieci,
– miłujemy Cię i wysławiamy Ciebie.
V. Zakończenie
1 dziesiątek Różańca (albo 3 razy Zdrowaś, Maryjo), Pod Twoją Obronę.
Modlitwa. Wszechmogący i miłosierny Boże, który w Najświętszej Maryi Pannie przedziwnie ustanowiłeś nieustanną pomoc dla obrony Narodu Polskiego, a Jej święty Obraz Jasnogórski wsławiłeś niezwykłą czcią ze strony wiernych, spraw łaskawie, abyśmy z taką pomocą, walcząc za życia, w chwili śmierci zdołali odnieść zwycięstwo nad złośliwym wrogiem. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Postaraj się uczestniczyć dzisiaj w Eucharystii. Nie zapomnij o pełnym uczestnictwie, przez przyjęcie Komunii św.
Ojciec Elizeusz – “ABC osobistego oddania się Maryi”
JAK DOKONAĆ AKTU ODDANIA?
Początkiem życia na drodze oddania się Maryi jest pierwszy akt oddania. Może go złożyć każdy, kto rozumie co to jest oddanie i kto szczerze pragnie wcielać je w życie. Możesz go złożyć w każdej chwili, w jakimkolwiek żyjesz stanie i zawodzie. Uczynisz dobrze, gdy na drugim etapie włączysz się do jakieś maryjnej formacji apostolskiej. Trzeci etap rozpoznaj za radą i zgodą spowiednika.
Do pierwszego aktu oddania należy się starannie przygotować. Przede wszystkim winieneś oczyścić duszę w spowiedzi św., zjednoczyć się z Chrystusem w Komunii św. i chcieć żyć stale w łasce uświęcającej. Jednak nawet bardzo grzeszny człowiek może oddać się Maryi byleby był gotów wszystko poświęcić dla wyzbycia się grzechów. W okresie przygotowania należy starać się o poznanie siebie, przede wszystkim jednak o doskonalsze poznanie Maryi, pogłębienie osobistego do Niej stosunku przez żarliwą modlitwę, okazywanie Jej czci i wysiłku, by wzorować się na Jej cnotach.
Na dzień oddania wybierz znaczniejsze święto Matki Bożej, ale możesz się oddać każdego dnia, jeśli taką odczuwasz potrzebę.
Dobrze zrobisz, jeśli wybierzesz na ten dzień rocznicę swego Chrztu. Najstosowniejszą chwilą dla aktu oddania jest Msza święta. W momencie Przemienienia Jezus oddaje się za nas Ojcu. Po Przemienieniu lub po Komunii św. możemy razem z Nim oddać się Bogu przez Maryję. Kiedy odnowisz swoje oddanie się Najświętszej Maryi Pannie w sposób uroczysty, to znaczy na trzecim etapie, uczyń to po starannym przygotowaniu się.
Istnieją różne formuły aktu oddania. Możesz je wykorzystać lub ułożyć własny akt. Przepisz go, złóż na nim własny podpis, umieść datę i przechowaj ku pamięci.
Uczynisz dobrze, jeśli skorzystasz z następującego aktu oddania św. Pawła VI:
«Matko Boża, Niepokalana Maryjo. Tobie poświęcam ciało i duszę moją, wszystkie modlitwy i prace, radości i cierpienia, wszystko czym jestem i co posiadam. Ochotnym sercem oddaję się Tobie w niewolę Miłości.
Pozostawiam Ci zupełną swobodę posługiwania się mną dla zbawienia ludzi i ku po mocy Kościołowi świętemu, którego jesteś Matką. Chcę odtąd wszystko czynić z Tobą, przez Ciebie i dla Ciebie. Wiem, że własnymi siłami niczego nie dokonam, Ty zaś wszystko możesz, co jest wolą Twego Syna i zawsze zwyciężasz. Spraw więc, Wspomożycielko Wiernych, by moja rodzina, parafia i cała Ojczyzna były rzeczywistym Królestwem Twego Syna i Twoim. Amen.»
Należy często powtarzać akt oddania, w sposób uroczysty, z odpowiednim przygotowaniem, w rocznicę oddania. Codziennie rano i wieczorem, a wiele razy w ciągu dnia w formie aktu strzelistego, takiego na przykład: «Maryjo, jestem cały twój i wszystko moje Twoje jest.»
Kiedy oddajesz się całkowicie po raz pierwszy jesteś przekonany, że tak jest naprawdę. Z czasem jednak widzisz w praktyce różne rzeczy, których jeszcze nie oddałeś. Trzeba teraz na nowo, po kolei wszystko oddawać, dołączając do pierwszego aktu oddania.
Należy pogłębiać stale akt oddania. Jak pogłębiać oddanie rozumu? Należy oddawać Maryi wszystkie swoje myśli, sądy, cały rozwój intelektualny. Zgodzić się na to, że poznasz tylko tyle, ile Bóg zechce, a nawet na to, że Bóg ci rozum zabierze, jeśli to będzie potrzebne.
Jak pogłębiać akt oddania woli? Możesz pozwolić, by Maryja miała dostęp do twojej woli i mogła cię zawsze przekonać i zachęcić do tego, czego Ona pragnie.
Jak pogłębiać akt oddania ciała? Należy oddawać zdrowie, chorobę, śmierć. Kościół radzi, by to uczynić z wyrażeniem zgody na wszystkie cierpienia w chwili śmierci, jakie Bogu podoba się zesłać, wtedy przyznaje odpust zupełny.
Dobrze jest zgodzić się na swój wygląd zewnętrzny. Gdy ktoś pragnie się komuś grzesznie podobać, nie umie usunąć tego uczucia, niech się zgodzi wobec Maryi, że przestanie się podobać.
Jak pogłębid oddanie swoich uczuć? Oddawanie wypłoszy z zakamarków twojej duszy wszystkie lęki, które tam były ukryte, a teraz ukazują się na powierzchni. Jest rzeczą dobrą, gdy przy oddawaniu ujawniają się lęki. Oddanie ma cię z nich wyzwolić i oczyścić twoją duszę. Mają się pokazać po to, byś je przezwyciężył. «Miłość wypędza lęk» – powiedział św. Paweł. Pan Jezus w Ogrójcu modlił się: «Nie moja ale Twoja wola niech się spełni»: miłość do Ojca Niebieskiego przezwyciężyła lęk. Pan Jezus dał przykład, że zgoda na wolę Ojca jest miłością. Takie postępowanie pomoże przezwyciężyć wszystkie lęki.
Szczęśliwy człowiek, który uświadomi sobie wszystkie swe obawy i umie je przezwyciężyć. Przyrodzone środki tłumią je w sposób sztuczny i mogą źle wpłynąć na psychikę. Jedynie środki nadprzyrodzone są tu pomocą skuteczną i bezpieczną, bo leczą przez działanie miłości.
Oddanie wszystkiego faktycznie podcina korzenie grzechu pierworodnego, a więc korzenie wszystkich niepotrzebnych przywiązań do ludzi i rzeczy. Przy okazji takiego oddania coraz bardziej rozjaśni się wnętrze i lepiej poznasz, czego właściwie chcesz.
Na zakończenie dnia postaraj się odśpiewać Apel Jasnogórski.
Do zobaczenia jutro!
