Z racji jubileuszu Diecezji Sandomierskiej podjęto wiele inicjatyw pastoralnych dążących do uwypuklenia charakterystycznych dla tejże wspólnoty eklezjalnej cech i motywów. – Jednym z wybijających się aspektów pobożności sandomierskiej jest jej rys maryjny. Najświętsza Maryja Panna jest bowiem obdarzana szczególną miłością zarówno przez mieszkańców miasta Sandomierza, jak i okolicznych terenów. Liczne sanktuaria i łaskami słynące obrazy maryjne, osobista pobożność z jej ważnym elementem maryjnym, różnorodne nabożeństwa maryjne, obfita literatura i architektura stanowią świadectwo autentycznego przyjęcia Matki Zbawiciela do wspólnoty sandomierskiego Kościoła – wyjaśnia ks. J. Bisztyga.
W nurt przeżywanego Jubileuszu 200. lecia Diecezji Sandomierskiej należy wpisać kompozycję „Matko niebieskiego Pana. Meditatio Iubilaei”. Stanowi ona sekwencję muzycznych refleksji opartych na melodii szeroko znanej pieśni maryjnej. W niektórych częściach kompozycji starano się zobrazować muzycznie tekst poddanej opracowaniu pieśni: przykładowo, ujęta w formę etiudy część piąta ( pars V) stanowi muzyczne przekazanie frazy „Jak bogata z słońca szata, z gwiazd korona upleciona, na głowie”. Finalna część kompozycji przywołuje chorałową melodię psalmu responsoryjnego stosowaną do tekstu opartego na biblijnej Księdze Pieśni nad Pieśniami: „Veni de Libano, sponsa mea, veni de Libano. Veni, veni coronaberis”. „Przyjdź z Libanu, oblubienico moja, przyjdź z Libanu. Przyjdź, przyjdź, będziesz ukoronowana”. ( Pnp 4, 8).
