Kapituła opatowska powstała prawdopodobnie pod koniec XII w. w związku z planami misyjnymi wobec Rusi (w roku 1232 Opatów był siedzibą Gerarda misyjnego biskupa Rusi, w latach 1231-1514 własnością biskupów lubuskich roszczących sobie do roku 1375 wyłączne prawo do misji na Rusi). Pierwszy raz kapituła wymieniona jest w roku 1206 w dokumencie Leszka Białego zatwierdzającym darowiznę przez bł. Wincentego Kadłubka wsi Czerników i Gojców dla cystersów sulejowskich. W roku 1325 kapituła składała się z 4 prałatów (dziekan, kantor, scholastyk, kustosz) i 5 kanoników. Rozwój składu osobowego kapituły doszedł w 1765 r. do stanu 12 osób: 4 prałatów i 8 kanoników w tym dwóch kaznodziejów i penitencjarz. W latach 1801-1809 władze austriackie przejęły uposażenie 4 kanonii, co równało się ich likwidacji, a w r. 1865 rząd rosyjski zniósł prałaturę kantorię i pozbawił całą kapitułę uposażenia (wieś Marcinkowice i niewielkie posiadłości w Opatowie). Od r. 1865 kapituła składa się z 3 prałatów i 4 kanoników. Od r. 1790 istnieją w Opatowie kanonicy honorowi.
W latach 1471-1989 kapituła była proboszczem habitualnym parafii opatowskiej. Pod kierunkiem dziekana kapituły, a od r. 1903 wikariusza aktualnego wyznaczonego spośród członków kapituły duszpasterstwo sprawowali wikariusze, których w XV w. było 10. Liczba ich stale zmniejszała się dochodząc do 2 w drugiej połowie XIX w. Od początku istnienia kapituły do XIX w. włącznie w kolegiacie codziennie były odprawiane msze konwentualne i godziny kanoniczne. Do r. 1808 kapituła prowadziła szkołę i prawdopodobnie do r. 1865 szpital parafialny.
W ciągu wieków w skład kapituły wchodziło wielu duchownych zasłużonych dla nauki lub zajmujących odpowiedzialne stanowiska w kościele i państwie np. Piotr Wapowski (+ 1536) zasłużony dla rozwoju górnictwa metali nieżelaznych, Herman (+ 1362) wielkorządca krakowsko-sandomierski, Antoni Kasprzycki (+ 1952) późniejszy administrator apostolski diecezji sandomierskiej, 3 biskupów i 5 przyszłych biskupów, 5 rektorów akademii krakowskiej, wielu profesorów, wikariuszów generalnych, oficjałów, archidiakonów terenowych itd. Obecnie kapituła jest korporacją de facto honorową służącą do odznaczania zasłużonych kapłanów tytułami kanoników i prałatów.
Prałaci
- Dziekan Kapituły: Ks. dr Michał Spociński
- Kantor: Ks. Józef Krawczyk
- Scholastyk: Ks. Szczepan Janas
- Kustosz: Ks. prof. dr hab. Bogdan Stanaszek
Kanonicy gremialni
-
- Ks. Stanisław Chmielewski
- Ks. Jan Kardaś
- Ks. dr Krzysztof Kida
- Ks. Jan Ziętarski
- Ks. Tadeusz Strugała
- Ks. Wiesław Piś
- Ks. Ryszard Wilk
Seniorzy
- Ks. Stanisław Knap
- Ks. infułat Edmund Markiewicz
- Ks. kan. Jan Mikos
- Ks. kan. Jan Młynarczyk
- Ks. kan. Marian Wiącek
- Ks. Stanisław Bastrzyk
- Ks. prał. Lech Siekierski
- Ks. kan. Andrzej Szymański
- Ks. kan. Stanisław Zaręba
- Ks. kan. Jan Butryn
Kanonicy honorowi
- Ks. dr Andrzej Barzycki
- Ks. Andrzej Czesław Bąk
- Ks. Jan Bukowski
- Ks. Jerzy Burek
- Ks. dr Tomasz Cuber
- Ks. Zdzisław Drozd
- Ks. Roman Dyląg
- Ks. Mirosław Józef Frączek
- Ks. Tomasz Furmanek
- Ks. Wacław Gieniec
- Ks. dr Krzysztof Irek
- Ks. Andrzej Marek Jakóbczak
- Ks. Ryszard Konecki
- Ks. Józef Konefał
- Ks. Andrzej Kontek
- Ks. Piotr Józef Kowal
- Ks. Stanisław Kuraś
- Ks. Wiesław Murzyn
- Ks. Stanisław Półchłopek
- Ks. Marek Rusak
- Ks. Jerzy Rybusiński
- Ks. Sławomir Ryszard Świstak
- Ks. Zygmunt Marek Wnukowski
- Ks. Leszek Zajezierski