Biblia mówi o Bogu jako kochającym, miłosiernym i tak bliskim, że człowiek ma prawo zwracać się do Niego „Abba”, czyli “Ojcze”. Od początku dziejów Pan Bóg okazuje człowiekowi tę wielką miłość. W Piśmie Świętym czytamy, że Bóg “tak umiłował świat, że Syna Swego Jednorodzonego dał, aby każdy kto w Niego wierzy nie zginął, ale miał życie wieczne” (J 3,16). Ów zrodzony przed wiekami z Ojca Boży Syn, zwany przez świętego Jana “Słowem” (J 1,1), z miłości do ludzi sam stał się człowiekiem, przyjmując z Maryi ludzkie ciało.
Katechizm Kościoła Katolickiego podaje cztery powody, dla których Bóg stał się człowiekiem. Są nimi: chęć zbawienia człowieka, pragnienie, by człowiek poznał miłość Boga, ukazanie ludziom wzoru świętości oraz danie im uczestnictwa w Boskiej naturze (por. KKK 457-460).
Bóg zapragnął zbawić człowieka, jednając go ze Sobą. To pojednanie dokonało się w osobie Jezusa Chrystusa, który jest jednocześnie prawdziwym Bogiem i prawdziwym Człowiekiem. Chcąc dokonać owego pojednania druga Osoba Trójcy Świętej przyjęła ludzkie ciało (por. KKK 457).
Pragnienie zbawienia człowieka było wyrazem miłości Boga. Jak mówi Katechizm: “Słowo stało się Ciałem, abyśmy poznali w ten sposób miłość Bożą” (KKK 458). Zatem miłość Boga do ludzi jest kolejną przyczyną przyjęcia przez Niego ludzkiej natury.
Bóg okazując człowiekowi swą miłość poprzez przyjęcie ludzkiego ciała, uczynił ludzi “uczestnikami Boskiej natury” (2 P 1,4). Jak za świętym Ireneuszem poucza Katechizm Kościoła Katolickiego, “Syn Boży stał się Synem Człowieczym: aby człowiek ( … ) stał się synem Bożym” (KKK 460).
