Wyznawanie wiary w zmartwychwstałego Pana uzupełnia wiara w Jego wstąpienie do nieba i zasiadanie po prawicy Boga, wszechmogącego Ojca. Tak sformułowany artykuł wiary wyjaśnia, że Ten, który “wyszedł od Ojca”, teraz do Niego wraca, dając jednocześnie człowiekowi nadzieję, że tym aktem otwiera mu dostęp do Boga (KKK 661). Tym samym wniebowstąpienie Jezusa Chrystusa i zasiadanie po prawicy Boga Ojca wyraża spełnienie, zamknięcie zleconej Mu przez Ojca misji wobec świata i ludzkości: objawienie światu, kim Bóg naprawdę jest i jak bardzo ukochał człowieka. Wniebowstąpienie Jezusa pomaga wierzącym lepiej rozumieć, że zapoczątkowane na ziemi królestwo Boże, królestwo Mesjasza, podlega Jego panowaniu i władzy królewskiej, która nie będzie mieć nigdy końca (KKK 664), a zasiadanie Chrystusa po prawicy Ojca podsumowuje całą historię wszechświata: “W Nim [Jezusie Chrystusie] bowiem wybrał nas [Bóg] przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem”, po to “aby wszystko na nowo zjednoczyć w Chrystusie jako Głowie” (Ef 1, 4.10).
Wniebowstąpienie Chrystusa nie jest ostatnim aktem wypełniania zbawczego zamiaru Boga. Kościół uczy i wierzy, że zmartwychwstały i uwielbiony Chrystus powróci na ziemię, tym razem po to, by ostatecznie urzeczywistnić tryumf Boga. Stanie się to w paruzji Chrystusa – powtórnym Jego przyjściu na ziemię, tym razem po to, by w Sądzie Ostatecznym zrealizować królestwo Boże. Podstawą tego sądu będą miłość i sprawiedliwość, których Jezus uczył ludzi.