Miłość Boga Ojca do człowieka ma cechy zarówno miłości ojcowskiej, czyli wymagającej, zapewniającej wszystkim warunki do życia i bezpieczeństwo, jak też miłości matczynej, czułej, troskliwej, gotowej do przebaczenia. Dlatego właśnie niektóre teksty biblijne ukazują miłość Boga w sposób typowy dla matki: Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie (Iz 49,15); Jak kogoś pociesza własna matka, tak Ja was pocieszę (Iz 66,13).
Doświadczenie miłosierdzia Bożego w Biblii jest ściśle złączone z historią narodu wybranego i zakorzenione w jego przymierzu z Panem. Dla Izraelity zatem miłosierdzie znajduje się tam, gdzie łączą się ze sobą współczucie i wierność. I tak czasownik „chanan” używany na określenie tej prawdy wyraża ideę ukierunkowania ku drugiej osobie, jak gdyby stałe usposobienie, odznaczające się wielkodusznością, życzliwością i łaskawością. Tłumaczy się go najczęściej przez takie zwroty, jak: pochylić się nad kimś (czymś), być życzliwym dla kogoś, okazać dobroć, ulitować się nad kimś, wyświadczyć komuś łaskę, śpieszyć z natychmiastową pomocą. Niektórzy tłumaczą go zaś jako „okazać miłosierdzie”. Tak więc zasadniczą cechą miłosierdzia Bożego, wyrażonego przez chanan jest dobrowolna, bezinteresowna przychylność Boga, innymi słowy Jego łaska i jej przejaw, jakim jest miłosierdzie, dobro dla tego, co słabe, obciążone winą, potrzebuje przebaczenia i pomocy, litość, przychylność, współczucie, zmiłowanie. Łaska to niezasłużona życzliwość albo bezinteresowna pomoc. Czasem może się kojarzyć z pewną pogardą dla tego, komu się ja okazuje łaskę. Mówimy na przykład Bez łaski. Bóg, kiedy okazuje łaskę, pochyla się nad całym stworzeniem i nigdy nie okazuje mu pogardy, bo w Jego działaniu jest autentyczna miłość.
