Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
.Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: „Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami”. Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca”. Na to Maryja rzekła do anioła: „Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?” Anioł jej odpowiedział: „Duch święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna, i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego”. Na to rzekła Maryja: „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa”. Wtedy odszedł od Niej anioł.
Komentarz
Maryja przez całe swe ziemskie życie dojrzewała do duchowego macierzyństwa. Otrzymała to powołanie z chwilą niepokalanego poczęcia, kiedy stała się “pełną łaski”. Odtąd Duch Święty prowadził Ją nieustannie do coraz głębszej wiary i coraz wiekszej miłości, dzięki czemu – gdy przyszedł właściwy czas – wyraziła zgodę na wezwanie, by stać się Matką Syna Bożego. Ta chwila była też zapowiedzią Jej duchowego macierzyństwa w stosunku do wszystkich dzieci Kościoła: dzięki miłości Maryi Syn Boży narodził się w ciele, a przez to w zaczątku narodził się też Kościół – mistyczne Ciało Chrystusa.
