Połaniec – Św. Marcina Bpa

woj. świętokrzyskie, pow. Staszów, gm. Połaniec
28-230 Połaniec, ul. Kard. Stefana Wyszyńskiego 2, tel. 15 865 00 25
e-mail: parafia.marcin@op.pl
marcinpolaniec.pl

INFORMACJE O PARAFII

Połaniec swoimi początkami sięga XII w. Położony był na skarpie wiślanej zwanej Winną Górą. W poł. XIV w., po powodzi, która nawiedziła te tereny, Kazimierz Wielki przeniósł miasto na obecne miejsce. Pierwsze miejsce kultu chrześcijańskiego znajdowało się jeszcze na Winnej Górze i był nim drewniany kościółek pw. św. Katarzyny. Po raz pierwszy wzmiankowany jest w źródłach historycznych w 1191 r. (umowna data założenia miasta). Według tradycji fundatorem świątyni był król Bolesław Chrobry ok. 1000 r. W 1350 r. kościółek wraz z miastem został przeniesiony w dolinę rzeki Czarnej. Utracił wówczas pierwotne znaczenie i używany był jako kaplica. Przetrwał on do 1786 r., kiedy to już jako niemalże ruina – został rozebrany. W poł. XIV w. Kazimierz Wielki ufundował w Połańcu nowy, drewniany kościół pw. św. Marcina. Przy tej świątyni zlokalizowana została miejscowa parafia. Prawdopodobnie budynek ten przetrwał do 1562 r., kiedy spłonął w wielkim pożarze miasta. Kolejny kościół z drzewa modrzewiowego i dębowego wybudowano z fundacji króla Zygmunta Augusta w latach 1567-1572. Konsekrowany był on przez bpa T. Oborskiego w dniu 5 lipca 1633 r. Pod koniec XVII lub na pocz. XVIII w. Stanisław Szembek, chorąży sandomierski, wybudował przy tej świątyni murowaną kaplicę, która istnieje do dnia dzisiejszego. Gruntowną restaurację kościoła przeprowadził ks. Piotr Choroszczyński w 1852 r. Ostatecznie świątynia ta spłonęła 12 czerwca 1889 r. Po pożarze do murowanej kaplicy dostawiono obszerny, drewniany budynek, w którym odprawiano nabożeństwa. W 1607 r. powstał w mieście szpital dla ubogich, przy którym znajdował się kościółek pw. Ducha Świętego (rozebrany w 1778 r.). Kościół parafialny pw. św. Marcina Biskupa zbudowany został w latach 1893-1899. Budową nowej, murowanej świątyni zajął się ks. Leon Kowalski, a dokończył ją ks. Feliks Braziewicz. Kamień węgielny poświęcił 4 października 1893 r. bp A. Sotkiewicz. Plan kościoła wykonał arch. Napoleon Statowski z Rytwian. Techniczny nadzór nad budową sprawował Wieczorkowski, budowniczy z powiatu sandomierskiego. Murarską pracą kierował Michał Głowacki z Oleśnicy. Kościół został uroczyście poświęcony 29 lipca 1900 r. przez bpa A. Sotkiewicza. W latach 1937-1939 ks. Stanisław Rembowski wymienił pokrycie dachowe z dachówki na blachę. Świątynia została poddana konserwacji po 2000 r.: odnowienie polichromii (2000 r.), remont dachu i wieży kościelnej (2002-2005), renowacja ołtarzy (2008-2010) oraz wymiana posadzki z montażem ogrzewania podłogowego (2012-2016). Świątynia jest neoromańska, zbudowana z cegły na planie krzyża łacińskiego, z wieżą wtopioną w fasadę kościoła i sygnaturką na przecięciu nawy z transeptem. Wnętrze jest trójnawowe, o układzie bazylikowym. Do lewego ramienia krzyża przylega kaplica MB Różańcowej z przełomu XVII i XVIII w., która pozostała z dawnego kościoła. Malowidła ścienne zostały wykonane w latach 1937-1939 przez artystę Wójcika z Łodzi. Wyposażenie kościoła jest neoklasycystyczne, ołtarze oraz prospekt organowy pochodzą z pocz. XX w., drewniana ambona.

Msze święte:
– w niedziele i święta: 7.00, 9.00, 11.00, 17.00
– w dni powszednie: 6.30, 17.00
– w święta państwowo zniesione: 6.30, 10.00, 17.00.

Odpusty: Matki Bożej Anielskiej (2 sierpnia), św. Marcina (11 listopada).

Niedziałki – kaplica pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego, położona 6 km od kościoła parafialnego.
Msze święte:
– w niedziele i święta: 10.15.
Odpust: Uroczystość Miłosierdzia Bożego.

Ruda – kaplica pod wezwaniem Serca Pana Jezusa, położona ok. 6,5 km od kościoła parafialnego.
Msze święte:
– w niedziele i święta: 11.30.
Odpust: Uroczystość Serca Pana Jezusa

Szczeka – kaplica pod wezwaniem Ukrzyżowanego Zbawiciela, położona 8 km od kościoła parafialnego. W Szczece na początku XVIII w. powstała murowana kaplica, w której znalazła się stara rzeźba Chrystusa na krzyżu. Według legendy została ona przyniesiona przez wodę podczas ogromnej powodzi. Inna opowieść głosi, że zostawiły ją na tym miejscu wojska szwedzkie. W latach 70-tych XX w. dostawiono do murowanej kaplicy drewnianą dobudówkę, dzięki czemu można było w niej sprawować nabożeństwa. Pod koniec pierwszej dekady XXI w. powstał Komitet Rozbudowy Kaplicy w Szczece, dzięki któremu drewnianą dobudówkę zamieniono na murowany budynek sakralny.
Msze święte:
– w niedziele i święta: 9.00.

Do parafii należą: Ulice: Jędrusiów, Kardynała Wyszyńskiego, Kazimierza Wielkiego, Kochanowskiego, Konopnickiej, Kościelna, Kościuszki, Krakowska, Krakowska Duża, Krakowska Mała, 11 Listopada, Mickiewicza, Mielecka, Miła, Ogrodowa, Orzeszkowej, Osiecka, Partyzantów, Plac Uniwersału Połanieckiego, Ruszczańska (część: numery do 9), Reymonta, Sienkiewicza, Sportowa, Staszowska, Tylna, Wójta Bartłomieja, Wyzwolenia, Zielińskiego, Zrębińska, Żeromskiego, Źródlana; miejscowości: Brzozowa, Daszyn, Kamieniec, Kraśnik, Luszyca, Łęg, Niedziałki, Okrągła, Ruda, Rudniki, Szczeka, Tursko Kolonia, Tursko Małe, Winnica, Wymysłów, Zawada, Zdzieci Nowe, Zrębin.

Ogólna liczba mieszkańców: 5500.

Kapłani pochodzący z parafii: L. Wojciechowski, H. Switek, S. Kula, A. Łukaszek, S. Kosowicz, M. Głogowski, J. Ziętarski, M. Żugaj.

Siostry zakonne pochodzące z parafii: N. Bugaj, A. Niewiadomska, B. Niewiadomska, A. Bednarska, G. Kula, Ł. Pająk, M. Wałcerz.

Grupy parafialne: Grupa Modlitwy Ojca Pio, koła żywego różańca, Liturgiczna Służba Ołtarza, schola, chór, grupa wolontariatu, Bractwo Szkaplerzne.

Cmentarz:

– stary parafialny, odległość od kościoła 300 m,
– nowy parafii pw. Wspomożenia Wiernych, odległość od kościoła 1,5 km.