Raniżów – Wniebowzięcia NMP

INFORMACJE O PARAFII

Po raz pierwszy Raniżów wzmiankowany jest w dokumencie króla Kazimierza Wielkiego 17 października 1366 r. Natomiast pierwsza informacja o parafii w tej miejscowości pochodzi z 13 lutego 1409 r. Tak więc mogła ona powstać pod koniec XIV w. lub na początku XV w. Powszechnie przyjmuje się, iż fundacji parafii dokonała rodzina rycerska Ramisch, która w XV w. posiadała wielkie dobra w ziemi przemyskiej. Stąd pierwotna nazwa miejscowości – Ramischow, która później przekształciła się w Raniżów. Pierwotny drewniany kościół ku czci Wniebowzięcia NMP przetrwał do II poł. XVII w. Kolejną drewnianą świątynię wybudował ks. Szymon Woycieski w 1675 r. Gruntowną restaurację tegoż kościoła przeprowadził w 1725 r. ks. Kazimierz Kaczerski, z czasem okazał się on jednak zbyt mały dla potrzeb miejscowych wiernych. Pod koniec XVIII w. świątynia została rozebrana i razem z wyposażeniem przeniesiona do parafii Górno. Na jej miejsce wybudowano nowy, murowany budynek sakralny. Kościół parafialny pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny zbudowany został w latach 1808-1815 staraniem ks. Szymona Kolasińskiego. Fundusze na jego budowę pozyskał on m.in. ze sprzedaży dotychczasowej świątyni. Organy przeniesiono ze starego kościoła. Zachowano też niektóre obrazy i figury. Nowo wybudowaną świątynię uroczyście poświęcił bp F. Wierzchlejski 1 czerwca 1859 r. Generalny remont kościoła miał miejsce w latach 70-tych (m.in. odnowiono drewniany strop i ołtarze) i 90-tych XX w. (wykonano ogrzewanie, pokryto dach blachą miedzianą). Po 2000 r. poddano konserwacji organy oraz przeprowadzono generalny remont przedsionka świątyni. Świątynia jest murowana i otynkowana, wybudowana w stylu neoromańskim, kryta blachą. Wnętrze jest jednonawowe, z drewnianym sufitem. Polichromia ścienna została wykonana w latach 70-tych XX w. Wyposażenie kościoła jest późnobarokowe. Cechy stylistyczne detalu snycerskiego i rzeźb ołtarzy, ambony, chrzcielnicy i chóru muzycznego wskazują na związki z warsztatem Macieja Polejowskiego.

Msze święte:
– w niedziele i święta: 7.00, 9.00, 11.30, 14.00, 18.00, zimą 17.00
– w dni powszednie: 6.30, 7.00, 18.00, zimą 17.00
– w święta państwowo zniesione: 6.30, 7.00, 9.00, 18.00, zimą 17.00.

Odpusty: Wniebowzięcia NMP (15 sierpnia).

Poręby Wolskie – kościół pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego, położony 5 km od świątyni parafialnej. Wybudowany został w latach 1983-1988 wg projektu inż. Romana Gorczycy z Rzeszowa. Inwestycją kierował ks. Stanisław Gołdasz. Uroczystego poświęcenia kościoła dokonał bp I. Tokarczuk w 1988 r. Świątynia jest budowlą modernistyczną. Fasada z ryzalitem ozdobionym okrągłą rozetką przechodzi w trójkątny szczyt. Z przodu wieńczy go strzelista wieżyczka z iglicą, obrócona skośnie względem kalenicy dachu. Podłużna, jednonawowa bryła oświetlona jest trójkami prostokątnych okien przechodzących w trójkątne lunety. Z tyłu kościoła znajduje się szersze i niższe zaplecze w postaci dobudówki.
Msze święte:
– w niedziele i święta: 10.15.
Odpust: Podwyższenie Krzyża Świętego (II niedziela września).

Do parafii należą: Poręby Wolskie, Posuchy, Raniżów, Staniszewskie, Zielonka.

Ogólna liczba mieszkańców: 4145.

Kapłani pochodzący z parafii: K. Kochanowicz, P. Kochanowicz, T. Brzuszek, S. Czarnecki, T. Marut, W. Nowak, J. Ozga, S. Ozga, T. Ozga, J. Piróg, J. Potocki, S. Rosół, G. Ozga MS.

Siostry zakonne pochodzące z parafii: M. Najowicz, A. Piróg, T. Ozga, M. Sondej, J. Malec.

Grupy parafialne: Apostolat „Margaretka”, Domowy Kościół, koła żywego różańca, Koło Misyjne, Koło Przyjaciół WSD, Krąg Biblijny, Liturgiczna Służba Ołtarza, Ruch Światło-Życie, schole, Stowarzyszenie Cudownego Medalika.

Cmentarz: parafialny, odległość od kościoła 500 m.