Sandomierz – Rektorat pw. Ducha Świętego

INFORMACJE O PARAFII

Historia powstania tej świątyni sięga końca XIII w. W 1292 roku krakowski kasztelan Żegota ufundował dla Zgromadzenia Kanoników Regularnych Ducha Świętego de Saxia kompleks budynków w Sandomierzu: kościół, klasztor i szpital. Pierwotnie kościół Ducha Świętego był świątynią drewnianą. Spłonęła ona w pożarze w czasie najazdu Litwinów na miasto w 1349 r. Kościół ten odbudowano w II ćwierćwieczu XIV w., ale już jako świątynię murowaną, pokrytą gontem. Ulegał on zniszczeniom w kolejnych wiekach, podczas nawiedzających miasto pożarów – w 1525, 1612 oraz 1633 r. Szpital i kościół przebudowane zostały w II poł. XVII w. na wzór budynków krakowskich duchaków. Ostatni pożar nawiedził przebudowany kompleks w 1757 r., kiedy to wypaliło się wnętrze świątyni. Odbudowano je w stylu barokowym. W 1809 r. doszło do dużych zniszczeń kościoła, szpitala i klasztoru na skutek prowadzonych walk. Wówczas to wojska austriackie zdewastowały wnętrze szpitala i kościoła (uszkodzeniu uległy przede wszystkim chór oraz organy). Po likwidacji Zgromadzenia Kanoników Regularnych Ducha Świętego de Saxia w Polsce w 1784 r. przy sandomierskim kościele pozostał jako rektor ostatni zakonnik – ks. Jakub Janowski. Po jego śmierci 22 kwietnia 1814 r. obowiązki administratorów kościoła pełnili księża diecezjalni. W 1819 r. przy kościele Ducha Świętego zamieszkały Siostry Miłosierdzia św. Wincentego à Paulo (Szarytki), które przejęły dzieło prowadzone przez duchaków. Szpital funkcjonował na tym miejscu do 1982 r. Po 12 latach budynki wraz z kościołem przejęła Parafialne Koło Caritas Diecezji Sandomierskiej, które nadal prowadzi działalność charytatywną. Kościół Ducha Świętego w latach 90-tych XX wieku przechodził konieczne prace konserwacyjne. Generalny remont świątyni miał miejsce w latach 2013-2016. Kościół pw. Ducha Świętego jest gotycki, z ceglanym korpusem i trójbocznie zamkniętym prezbiterium oraz z klasycystyczną fasadą (zaprojektowaną w 1823 r. przez Feliksa Popławskiego – budowniczego obwodu sandomierskiego). Wnętrze jest jednonawowe, barokowe, z II poł. XVII w. i poł. XVIII w., ze sklepieniem kolebkowym. W kaplicy południowej znajdują się malowidła ścienne z 1770 r. Wyposażenie stanowi późnobarokowy ołtarz główny z obrazem Zesłania Ducha Świętego i malowidłami iluzjonistycznymi, dwa ołtarze boczne, ambona oraz ołtarz w kaplicy bocznej z późnogotycką rzeźbą Chrystusa Frasobliwego w barokowej koronie. Zespół kościoła tworzą dawne zabudowania szpitalne.

Msze święte:
– w niedziele i święta: 7.30, 9.30, 11.30, 15.00 (II niedziela miesiąca), 18.00, 20.00
– w dni powszednie: 6.30, 7.00, 12.00, 18.00.

Sakrament Pokuty i Pojednania:
– w dni powszednie: 10.00 – 12.00 oraz 16.00 – 18.00.

Adoracja Najświętszego Sakramentu:
– w dni powszednie: 7.30 – 18.00.

Odpusty: Uroczystość Zesłania Ducha Świętego.