EWANGELIA (Mk 2,13-17)
Powołanie Mateusza
Słowa Ewangelii według świętego Marka.
Jezus wyszedł znowu nad jezioro. Cały lud przychodził do Niego, a On go nauczał. A przechodząc ujrzał Lewiego, syna Alfeusza, siedzącego w komorze celnej, i rzekł do niego: „Pójdź za Mną”. On wstał i poszedł za Nim.
Gdy Jezus siedział w jego domu przy stole, wielu celników i grzeszników siedziało razem z Jezusem i Jego uczniami. Było bowiem wielu, którzy szli za Nim. Niektórzy uczeni w Piśmie spośród faryzeuszów widząc, że je z grzesznikami i celnikami, mówili do Jego uczniów: „Czemu On je i pije z celnikami i grzesznikami?”
Jezus usłyszał to i rzekł do nich: „Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników”.
Oto słowo Pańskie.
Często spotykamy ludzi, których nie darzymy sympatią. Czasem nosimy w sobie jakieś urazy a czasem nie lubimy tych, od których w mniejszym lub większym stopniu zależy nasz los. Tym trudniejsze było dla towarzyszy Jezusa zachowanie ich Mistrza wyciągającego rękę i zapraszającego grzesznika do pójścia za nim. Niejednokrotnie stajemy przed podobną trudnością. Żyjemy obok ludzi, z którymi nie chcemy mieć nic wspólnego; omijamy ich, czasem okazujemy pozorną życzliwość, poklepujemy po plecach albo mówimy słowa, które ktoś chce słyszeć – wszystko byleby tylko utrzymać go na dystans. Jezus przez dzisiejszą Ewangelię uczy nas, że jedyną drogą do przemiany serca drugiego człowieka jest wyciągnięta w przyjaznym geście ręka i zaproszenie do szczerej, pełnej życzliwości relacji. Zawsze musi być ktoś, kto zrobi pierwszy krok, kto pierwszy wyciągnie rękę, kto z niekłamaną radością otworzy przed drugim swoje serce.
