Sulisławice – Narodzenia NMP

INFORMACJE O PARAFII

Początki wsi Sulisławice nie są dokładnie znane, być może powstała ona już w XI w. Podobnie trudnym do określenia jest moment powstania parafii. Niektórzy historycy wskazują, iż mógł to być wiek XII. Z całą pewnością parafia Sulisławice została erygowana przed 1326 r., kiedy to wymieniana była w spisach parafii płacących świętopietrze. Pierwszy kościół prawdopodobnie został w tej miejscowości zbudowany w XII w. Była to maleńka, murowana świątynia w stylu romańskim. Można przypuszczać, iż została ona zniszczona w XIII w. podczas najazdu tatarskiego. Obok zniszczonego kościółka wybudowano drewnianą świątynię, która przetrwała do końca XVI w. Ok. 1600 r. ks. Mateusz Sadowski, wykorzystując istniejące ruiny kościoła z XII w., rozbudował je, tworząc świątynię barokową. Została ona poświęcona 24 sierpnia 1604 r., a następnie konsekrowana 29 lutego 1660 r. przez bpa Z. Czyżewskiego. Pod koniec XIX w. obok niej powstał nowy neogotycki kościół. W dniu 8 grudnia 1951 r. bp J. Lorek przekazał parafię Sulisławice pod opiekę Zgromadzenia OO. Zmartwychwstańców. Pierwszym proboszczem został o. Tadeusz Świtek CR. Stary kościółek zbudowany jest w stylu romańskim, posiada portal romański oraz wąskie, stylowe okna, a także gmerki wyryte w kamieniach obok portalu. W połowie XVIII w. dobudowano do niego murowaną zakrystię wraz z kryptą (tzw. skarbczyk), która w czasach II wojny światowej służyła jako schronienie dla partyzantów Armii Krajowej z grupy „Jędrusiów” (znajdowała się tam również drukarnia „Odwetu”). Dodatkowo posiada on cały szereg starych tablic nagrobnych i płyt, umieszczonych tak wewnątrz kościoła, jak i na zewnątrz. Najstarsza płyta nagrobna znajduje się na środku kościoła i jest włączona w posadzkę. Świątynia ma drewniany sufit. Wnętrze zdobią malowidła ścienne z pocz. XX w. autorstwa Jana Bukowskiego. Na ścianach znajdują się obrazy olejne na płótnie z 1646 r., wiszące pierwotnie w prezbiterium kolegiaty sandomierskiej (Zaśnięcie Matki Bożej i Ukoronowanie Matki Bożej). Kościół remontowany był w połowie lat 50-tych (wymiana posadzki) i 80-tych XX w. (pokrycie dachu blachą miedzianą) oraz na początku XXI w. Współcześnie w świątyni znajduje się Izba Pamięci Oddziału Partyzanckiego „Jędrusie”. Obecny kościół parafialny pod wezwaniem Narodzenia NMP wzniesiony został w latach 1871-1888 przez arch. Bronisława Muklanowicza, według projektu opracowanego w 1865 r. przez Wojciecha Bobińskiego. Nad całością prac czuwał ks. Józef Czapla. Uroczystego poświęcenia świątyni dokonał bp T. Kukliński 18 września 1888 r. Kościół odnawiany był w latach 1979-1982 (przez Macieja Makarewicza) oraz 2009-2010. Świątynia jest murowana, o układzie bazylikowym, na planie krzyża łacińskiego, w stylu angielskiego neogotyku. Fasada flankowana jest przez dwie wieże, a na przecięciu nawy i transeptu umieszczono wieżyczkę na sygnaturkę. Wnętrze jest trójnawowe, przykryte sklepieniem krzyżowo-żebrowym. Ściany ozdobione są malowidłami z pocz. XX w. autorstwa Juliusza Makarewicza i Ogórkiewicza. Wyposażenie stanowią neogotyckie ołtarze z piaskowca wykonane przez artystów z Krakowa E. Stehlinka i K. Chodzińskiego. W 1991 r. pod chórem została zbudowana kruchta z drzewa jesionowego. Zaprojektował ją inżynier architekt A. Abram, a wykonał P. Kisiel z Ostrowca Świętokrzyskiego. Od poł. XVII w. parafia Sulisławice posiada wizerunek MB Bolesnej Misericordia Domini, który zasłynął niezwykłymi cudami. Obraz ten, pochodzący ze szkoły nowosądeckiej z ok. 1450 r., o wymiarach 22 x 21,5 cm, jest wieczkiem z bursy (pudełeczka) do chorych. Przywiozła go do pobliskiej wsi w 1610 r. Rosjanka Dorota Ogrufina. Został on umieszczony w głównym ołtarzu starego kościółka, a następnie w nastawie głównego ołtarza nowej świątyni. Obraz koronował bp M. Ryx 8 września 1913 r. W nocy z 14 na 15 kwietnia 1940 r. korony i wota wizerunku skradziono. Pod koniec lat 80tych obraz został poddany gruntownej konserwacji. Nowe korony poświęcił Jan Paweł II 4 czerwca 1991 r., podczas wizyty w Radomiu. Rekoronacji dokonał abp J. Kowalczyk 7 lipca 1991 r. Nieco ponad rok później (nocą z 27 na 28 października 1992 r.) obraz wraz z wotami został skradziony. Wizerunek sulisławski został zwrócony w marcu 1994 r. Trzeciej koronacji obrazu dokonał bp W. Świerzawski 8 września tegoż roku.

Msze święte:
– w niedziele i święta: 8.15, 9.30, 11.00, 12.30, 18.00
– w dni powszednie: 7.00, 12.00, 18.00
– w święta państwowo zniesione: 8.00, 9.30, 11.00, 12.30, 18.00.

Odpusty: Zesłanie Ducha Świętego, Odpustowa Oktawa Maryjna (7-15 września).

Gieraszowice – kaplica pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego, położona 3 km od kościoła parafialnego. Początkowo budynek miał być salką katechetyczną. Ostatecznie po powrocie religii do szkół stał się kaplicą. Do użytku sakralnego została oddana w 1996 r.
Msze święte:
– w niedziele i święta: 15.00
– w dni powszednie: 17.30 (Adwent)
– w I piątek miesiąca: 16.30.
Odpust: Uroczystość Miłosierdzia Bożego.

Do parafii należą: Bazów, Beszyce (część numery: 1-50, 65, 75/1,83-94), Dmosice, Gieraszowce, Jeziory, Królewice, Ruszcza Płaszczyzna, Ruszcza Kolonia, Rybnica, Skwirzowa, Sulisławice, Wojcieszyce, Wólka Gieraszowska.

Ogólna liczba mieszkańców: 2522.

Kapłani pochodzący z parafii: J. Domaradzki, A. Swatek, M. Osuch, A. Dziorek, J. Dyl, J. Płaza, J. Nowak, P. Koryciński.

Siostry zakonne pochodzące z parafii: D. Osuch.

Grupy parafialne: Stowarzyszenie Miłośników Sanktuarium Maryjnego w Sulisławicach, Stowarzyszenie Rodzin Katolickich, Modlitewna Wspólnota „Galilea”, koła żywego różańca, Młodzieżowa Wspólnota Żywego Różańca, schola, Liturgiczna Służba Ołtarza.

Cmentarz: parafialny, bezpośrednio przy kościele.