Tarnobrzeg – Miechocin – Św. Marii Magdaleny

INFORMACJE O PARAFII

Początki parafii sięgają czasów piastowskich. Miejscowa tradycja upatruje fundatora pierwotnej świątyni w księciu Henryku Sandomierskim, który jakoby w podzięce za szczęśliwy powrót z wyprawy krzyżowej wystawił tu niewielką drewnianą kaplicę (ok. poł. XII w.). Z czasem Miechocin stał się jedną z największych parafii archidiakonatu sandomierskiego (w XIV w. przynależało do niej 14 wiosek). W XVI w. ziemie parafii przeszły na własność rodziny Tarnowskich, która na parafialnych gruntach założyła miasto Tarnobrzeg. Z tego okresu pochodzą źródła, które wspominają o szkole parafialnej. Na przełomie XVI i XVII w. wyróżniała się ona wysokim poziomem nauczania, stąd zwana była Akademią Miechocińską. W XIX i XX w. z terenu parafii wydzieliło się szereg nowych placówek duszpasterskich (m.in. Ślęzaki, Tarnobrzeg – dominikanie, Chmielów, Stale). Po II wojnie światowej parafia uległa znacznemu zmniejszeniu poprzez likwidację niektórych miejscowości (m.in. Machowa i Kajmowa), a spowodowane to było rozwojem kopalni odkrywkowych siarki. Kościół parafialny pw. św. Marii Magdaleny wzniesiony został w XIV w. (na jednym ze zworników sklepienia widnieje data 1340), z fundacji rodu Habdanków. Po 1613 r. przeprowadzono rozbudowę świątyni: usunięto część ściany frontowej, dobudowując nawę główną, boczne wejście oraz kaplicę „babiniec”. Kolejna rozbudowa miała miejsce w latach 18431845, kiedy przedłużono nawę główną. Kościół został poważnie uszkodzony podczas działań I wojny światowej. Renowacji podjął się ks. Henryk Hausner w 1923 r. Dobudował on wówczas boczną kaplicę, wieżę kościelną, w nawie głównej wymienił drewniany sufit na sklepienie łukowe z cegły oraz wykonał przypory zewnętrzne. W 1958 r. wskutek trąby powietrznej zwaliła się wieża kościelna, którą odbudowano w pierwotnej postaci. Prace konserwatorskie prowadzone były w latach 80-tych XX w. (m.in. wymieniono na nowe zmurszałe cegły oraz całą konstrukcję drewnianą dachu i pokryto ją blachą miedzianą). Kontynuowano je w latach 90-tych XX w. oraz po roku 2000 (m.in. restauracja głównego i bocznych ołtarzy, odsłonięto gotyckie freski). Świątynia jest gotycka, powiększona w XIX w. wg projektu autorstwa włoskiego architekta Franciszka Marii Lanciego poprzez wydłużenie nawy o dwa kolejne przęsła, z użyciem gotyckiej cegły rozbiórkowej oraz z zachowaniem gotyckiego wątku muru. Od strony północnej przylega do nawy półkolista XX-wieczna kaplica. Wnętrze jest jednonawowe, przykryte sklepieniem kolebkowym z lunetami. Na ścianach prezbiterium zachowały się fragmenty gotyckich malowideł oraz inskrypcja z datą zakończenia gotyckiej budowy. Wyposażenie kościoła jest barokowe, składa się z ołtarza głównego wraz z umieszczonym w jego centralnej części późnogotyckim, XV-wiecznym krucyfiksem, autorstwa snycerza wywodzącego się z krakowskiego warsztatu Wita Stwosza, dwóch ołtarzy bocznych, ambony, boazerii (stall) w prezbiterium wraz z cyklem obrazów świętych oraz trzech dużych rozmiarów obrazów zawieszonych w prezbiterium i nawie kościoła. Pochodzi ona z ostatniej ćwierci XVII i początku XVIII w. Zachowała się gotycka kamienna chrzcielnica, pochodząca z 1484 r.

Msze święte:
– w niedziele i święta: 7.30, 10.30, 17.00
– w dni powszednie: 18.00, zimą 17.00
– w święta państwowe i zniesione: 10.30, 17.00

Odpusty: św. Marii Magdaleny (22 lipca).

Nagnajów – Siedleszczany – kaplica pod wezwaniem św. Apostołów Piotra i Pawła, położona 9 km od kościoła parafialnego. Oddana została do użytku w 1975 r. po adaptacji i rozbudowie domu mieszkalnego. Jest ona prostą budowlą sakralną. Jednonawowa przestrzeń nakryta jest przyczółkowym dachem, rozszerzającym się ku bokom i zwieńczonym wieżyczką, która wraz z sześciokątnym oknem na frontonie oznacza sakralny charakter budowli.
Msze święte:
– w niedziele i święta: 9.00
– w święta państwowo zniesione: 17.00.
Odpust: św. Piotra i Pawła (29 czerwca).

Do parafii należą: ulice Tarnobrzega – Błonie, Budowlanych, Czerwonego Krzyża, Długosza, Dworska, Graniczna, Kamionka, Krzywa, Machowska, Mickiewicza, Nadwiślańska, Ocicka, Orląt Lwowskich, 12 Października, Poziomkowa, Przyjaźni, Robotnicza, Różana, Siarkowa, Szewska, Świętego Józefa, Wesoła, Wisłostrada, Zielona, Żniwna, Siedleszczany.

Ogólna liczba mieszkańców: 2099.

Kapłani pochodzący z parafii: T. Robótka, H. Sawarski, M. Bąk, S. Obara, J. Rawski.

Siostry zakonne pochodzące z parafii: J. Malinowska OP, J. Buczek CSSJ.

Grupy parafialne: Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego, koła żywego różańca, Koło Przyjaciół WSD, Legion Maryi, Liturgiczna Służba Ołtarza, schola, Wspólnota dla Intronizacji Chrystusa Króla.

Cmentarz: parafialny, odległość od kościoła 600 m.