Trójca – Świętej Trójcy

INFORMACJE O PARAFII

Historia Trójcy jest ściśle związana z dziejami miasta Zawichost, w którego granicach znajduje się obecnie. Oddzielona jest od głównej części miasta rozległą doliną, którą kilkaset lat temu płynęła Wisła. Nazwa dawnej wsi pochodzi od pierwszej świątyni, istniejącej w tym miejscu, pw. Trójcy Świętej. Miała ona stać na trójeckim wzgórzu już w XI lub XII w. (tradycja przypisuje jej fundację królowi Bolesławowi Chrobremu). Kościół ten w II poł. XII w. stał się siedzibą archidiakonatu zawichojskiego. Nie wiadomo, jak długo przetrwał, bowiem ok. 1470 r. wzmiankowany jest już kościół murowany. Natomiast w 1592 r. w Trójcy istniała świątynia częściowo drewniana, a częściowo murowana. Obecny kościół budowany był od XVII w. Kościół parafialny pw. Świętej Trójcy wzniesiony został w dwóch etapach: w XVII w. wybudowano obecne prezbiterium z zakrystią, natomiast w latach 1739-1742 dodano nawę. W 1798 r. powstało drewniane wyposażenie kościoła, wykonane przez warsztat Macieja Polejowskiego. Świątynia była restaurowana kilkukrotnie, m.in. w 1911 oraz 1981 r. Od 2011 r. prowadzone są w jej wnętrzu prace badawcze i konserwatorskie. W 2012 r. prze prowadzono konserwację prezbiterium – tynków, odkrytych i odsłoniętych detali romańskich oraz gotyckich ciosów kamiennych. W tym samym roku dokonano konserwacji ołtarza głównego. Natomiast w 2013 r. została odnowiona ambona oraz ołtarz boczny MB, na którym odkryto niespotykany napis: „Niezmazanej Matce”. Świątynia jest budowlą wzniesioną z kamienia i otynkowaną. Ma krótkie, prostokątne prezbiterium, a przy nim od północy piętrową przybudówkę, w której mieszczą się zakrystia, przedsionek i na piętrze skarbczyk. Nawa jest szersza i wydłużona od północy i zachodu dostawiono do niej kruchty. Zewnętrzne ściany nawy i zakrystii są oszkarpowane, a prezbiterium i zachodnia kruchta zostały ozdobione barokowymi szczytami. Wieżyczka na sygnaturkę, umieszczona nad nawą, jest późnobarokowa. Wnętrze kościoła nakrywa płaski, drewniany strop, po bokach zaokrąglony i zaopatrzony w pozorne lunety. Otwór tęczowy jest okrągłołukowy, a okna zasklepione łukami odcinkowymi. Wystrój i wyposażenie wnętrza powstały pod koniec XVIII w., są autorstwa Macieja Polejowskiego. Bogata dekoracja snycerska jest późnorokokowa. Obraz w głównym ołtarzu, przedstawiający Św. Trójcę, namalował Franciszek Smuglewicz. Dwanaście wielkich obrazów z postaciami apostołów, pędzla zapewne Michała Stachowicza, namalowanych pod koniec XVIII w., przeniesiono tutaj z katedry sandomierskiej.

Msze święte:
– w niedziele i święta: 7.30, 9.00, 11.00
– w dni powszednie: 7.00
– w święta państwowo zniesione: 7.30, 9.00, 16.00 lub 17.00.

Odpusty: Uroczystość Świętej Trójcy.

Do parafii należą: Dziurów, Kępa Chwałowska, Piotrowice, Winiarki, Winiary, ulice Zawichostu – Trójca, Górki, Ostrowiecka (część), Opatowska (część).

Ogólna liczba mieszkańców: 1219.

Grupy parafialne: Akcja Katolicka, chór parafialny, koła żywego różańca, Liturgiczna Służba Ołtarza, Rycerki Niepokalanej, Wspólnota Pań MB Sulisławskiej.

Cmentarz: parafialny, odległość od kościoła 800 m.