Włostów – Św. Jana Chrzciciela

INFORMACJE O PARAFII

Wieś Włostów powstała przed 1153 r. Pierwszy kościół, według starej tradycji, wybudować miał we Włostowie Piotr Dunin Włast, herbu Łabędź. W tej właśnie świątyni miał być ochrzczony ok. 1160 r. bł. Wincenty Kadłubek, urodzony w pobliskim Karwowie. Parafia i murowany kościół pw. św. Jana Chrzciciela wzmiankowany jest w spisie odprowadzających świętopietrze w 1326 r. Kościół parafialny pw. św. Jana Chrzciciela wzniesiony został prawdopodobnie z fundacji Poraitów w II poł. XIII w. lub na początku XIV w. Pierwszą rozbudowę świątynia przeszła jeszcze w XIV w. Wtedy też mogła otrzymać wieżę. W I poł. XVI w. kościół został przekształcony (w 1586 r. dobudowana została kaplica, którą ufundowali ówcześni właściciele dóbr włostowskich Wojciech Wielicki i jego żona). Dalsze zmiany w architekturze tego zabytku nastąpiły w XVIII w. Włostowski kościół został silnie zniszczony w czasie działań wojennych w II poł. 1944 r. (spalony przez Niemców 6 sierpnia) i w styczniu 1945 r., kiedy to rejon ten znalazł się w ogniu ciężkich walk radziecko-niemieckich. W pierwszych powojennych latach nie nadawał się do użytku. Nabożeństwa odbywały się wtedy w kaplicy grobowej Karskich na cmentarzu. Kościół odbudowany został w latach 1945-1947 staraniem ks. Tadeusza Garbacza. W latach 1974-1984 kościół był restaurowany, malowany i został uroczyście poświęcony. Konserwacja świątyni miała miejsce również po 2000 r. Świątynia jest romańska, z łamanego piaskowca i ciosu. Prostokątna nawa i prawie kwadratowe prezbiterium nakrywają sklepienia – nawę kolebkowe, prezbiterium krzyżowe. Z romańskich elementów konstrukcyjnych sklepień nawy pozostały tylko fragmenty żeber, starannie opracowane rzeźbiarsko i noszące ślady polichromii. Zachowała się też polichromia przy północnym ościeżu okna w prezbiterium, o motywach geometrycznych czworoliści. Od strony zachodniej dobudowana jest pięciokondygnacyjna, gotycka wieża, a bryłę kościoła uzupełniają zakrystia i położony nad nią skarbczyk przy północnej ścianie prezbiterium (I poł. XVI w.), kaplica św. Wojciecha z kryptą przy północnej nawie (kon. XVI w.) oraz kruchta od południa (XVIII w.). Wschodnie szczyty nawy i prezbiterium są trójkątne, ozdobione gotyckimi sterczynami z I ćwierci XVI wieku. Z kruchty pod wieżą i z kruchty południowej prowadzą do nawy ostrołukowe, kamienne, gotyckie portale z XV w. Nad drzwiami łączącymi prezbiterium z zakrystią zachowały się fragmenty nadproża portalu gotycko-renesansowego z początków XVI stulecia.

Msze święte:
– w niedziele i święta: 7.00, 9.00, 11.30, 16.00
– w dni powszednie: 7.00, 18.00 (sobota)
– w święta państwowo zniesione: 7.00, 9.00 18.00.

Odpusty: św. Jana Chrzciciela (24 czerwca), NMP Matki Kościoła, bł. Wincentego Kadłubka (II sobota i niedziela października).

Karwów – kaplica pod wezwaniem bł. Wincentego Kadłubka, położona 4 km od kościoła parafialnego. Wybudowana została w 1995 r. na pamiątkę jubileuszu 800-lecia objęcia przez Kadłubka prepozytury w Sandomierzu.
Msze święte:
– II niedziele miesiąca (od maja do października) – 16.00.

Do parafii należą: Włostów, Gojców, Karwów, Krzyże, Pensławice, Tudorów, Grocholice.

Ogólna liczba mieszkańców: 2224.

Kapłani pochodzący z parafii: Z. Wiatrek, S. Olszewski.

Siostry zakonne pochodzące z parafii: B. Kaczor, A. Rozpirska SNMPN.

Grupy parafialne: koła żywego różańca, Liturgiczna Służba Ołtarza.

Cmentarz: parafialny, odległość od kościoła 400 m.

Neogotycka kaplica grobowa Karskich – wzniesiona została na początku XX w. Ma kształt kopca z wieżyczką. Stanowi połączenie katakumb z mauzoleum rodowym. Budowla wzorowana jest na XVII-wiecznej „Betlejemce” – podziemnej kaplicy na rodowym cmentarzu Ossolińskich w Ossolinie. Bezpośrednio po II wojnie służyła wiernym jako miejsce sprawowania kultu religijnego do momentu odbudowania kościoła. W latach 90-tych XX w. została odrestaurowana staraniem ks. Jerzego Siary.