EWANGELIA (Łk 18,35-43)
Uzdrowienie niewidomego pod Jerychem
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.
Wtedy zaczął wołać: „Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!” Ci, co szli na przedzie, nastawali na niego, żeby umilkł. Lecz on jeszcze głośniej wołał: „Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!”
Jezus przystanął i kazał przyprowadzić go do siebie.
A gdy się zbliżył, zapytał go: „Co chcesz, abym ci uczynił?”
Odpowiedział: „Panie, żebym przejrzał”.
Jezus mu odrzekł: „Przejrzyj, twoja wiara cię uzdrowiła”.
Natychmiast przejrzał i szedł za Nim, wielbiąc Boga. Także cały lud, który to widział, oddał chwałę Bogu.
Oto słowo Pańskie.
Pójście za Chrystusem to konsekwencja wiary
Dzisiejsza Ewangelia uczy nas prawdziwej wiary. W centrum tej wiary jest Jezus z Nazaretu. Wiara nie oznacza przyjęcia określonej nauki, ale jest postawą człowieka, który spotyka Jezusa. Postawa ta wyraża się w całkowitym zaufaniu Jezusowi, w którym obecna jest moc Boża. To zawierzenie się Jezusowi wyraża głośne wołanie: „Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!” (Łk 18,38-39). Publicznie wyznana wiara uzdrowionego oddziaływała na cały lud: „Także cały lud, który to widział, oddał chwałę Bogu” (Łk 18,43).
Kościół jako Lud Boży oddaje Bogu chwałę przez wiarę w Jezusa Chrystusa. Nasza głęboka wiara, głośne, odważne jej wyznawanie, życie wiarą oddziałują także na innych; innych prowadzą do wiary i oddawania chwały Bogu.
