W Sandomierzu odbyły się uroczystości odpustowe ku czci bł. Wincentego Kadłubka.
Uroczystości ku czci patrona miasta i diecezji rozpoczęła procesja z relikwiami bł. Wincentego z kościoła seminaryjnego pw. św. Michała Archanioła do Bazyliki katedralnej. W procesji, której przewodził Biskup Sandomierski Krzysztof Nitkiewicz, wzięli udział przedstawiciele kapituł katedralnych, duchowieństwo, parlamentarzyści, burmistrz i radni miejscy, siostry zakonne, młodzież, przedstawiciele wspólnot i stowarzyszeń kościelnych, mieszkańcy Sandomierza i turyści.
W procesji uczestniczyło również Rycerstwo Sandomierskie i grupa młodych z sandomierskich szkół w historycznych strojach. Młodzi zaprezentowali także w różnych budynkach Sandomierza tzw. „żywe obrazy”, czyli sceny dotyczące konkretnych postaci historycznych oraz świętych i błogosławionych związanych z Sandomierzem.
Po procesji rozpoczęła się uroczysta suma odpustowa pod przewodnictwem bp. Krzysztofa Nitkiewicza. W słowie wstępnym, Biskup Ordynariusz podkreślił, że odpust ku czci Wincentego Kadłubka, jest świętem diecezji i miasta. – Stale czerpiemy z wielkiego dziedzictwa, jakie pozostawił nam błogosławiony patron, on zaś oręduje za nami u Boga oraz inspiruje, będąc wzorem pobożności, prawości i pracowitości. Potrzebujemy takiego świetlistego punku na naszym niebie, aby zachować jedność i wiedzieć, co mamy czynić – mówił biskup.
Podczas homilii ks. kan. Jacek Marchewka, proboszcz parafii katedralnej powiedział, że Mistrz Wincenty to chluba ziemi opatowskiej i sandomierskiej, ziemi która przez pokolenia wydała wielu ludzi światłych, mężnych i świętych. – Zdobył wiedzę i mądrość i nie zachowywał jej tylko dla siebie: dla budowania swojej pozycji czy wpływów; ani też nie używał jej do szukania próżnej chwały prowadzącej człowieka niechybnie na moralne manowce życia. Był przede wszystkim mężem bożym, człowiekiem oddanym całkowicie Kościołowi. Z dosyć skąpych danych jakimi dysponujemy o życiu Mistrza Wincentego możemy wywnioskować, że musiał być niezwykle rozmiłowany w Ewangelii, rozczytując swoje powołanie w perspektywie wieczności. Zadania jakie przed nim stawiała Matka-Kościół wykonywał z pełnym oddaniem i z niezwykłą pokorą. Mnogość talentów jakimi obdarzył go Bóg została zauważona przez przełożonych, którzy stawiali przed nim ciągle nowe i niezwykle ważne zadania – mówił kaznodzieja.
Na zakończenie liturgii przed wystawionym Najświętszym Sakramentem wszyscy modlili się o kanonizację bł. Wincentego Kadłubka.
Błogosławiony Wincenty Kadłubek urodził się w Karwowie koło Opatowa ok. 1160 r. Był prepozytem Kolegiaty Sandomierskiej w latach 1186-1207. Następnie został powołany na biskupstwo krakowskie 1208-1218. Po złożeniu urzędu osiadł w opactwie cysterskim w Jędrzejowie, gdzie zamarł 8 marca 1223 r.
