W pierwszą sobotę miesiąca w Sandomierzu odbył się diecezjalny dzień modlitw o uświęcenie kapłanów. Z tej okazji ponad 200 duchownych przybyło do bazyliki katedralnej na adorację Najświętszego Sakramentu oraz wspólnie celebrowaną Eucharystię.
Spotkanie w sandomierskiej katedrze rozpoczęło się od modlitwy brewiarzowej i konferencji ks. prof. dr hab. Wiesława Przygody z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W wygłoszonym słowie odwołał się do niedawno zakończonego Synodu w Rzymie oraz do zmian społeczno-kulturowych, które dotykają Kościół. Podkreślił, że w jego przekonaniu obecnie wielkim wyzwaniem dla księży jest duszpasterstwo młodzieży, którą należy dokładnie poznać, wiedząc w jakim poruszają się świecie. Zaznaczył, że w myśleniu młodych ludzi dominującym poglądem jest deizm. Wielu z nich nie zgłasza poglądów ateistycznych, nie walczą z Bogiem, ale uważają, że Bóg jest gdzieś daleko, bez Którego można żyć, nie odnosić się do Niego. Dodał, że w takiej sytuacji należy szukać bezpośredniej relacji z młodymi, aby w ten sposób przekazywać im mocne fundamenty. Prelegent przybliżył zgromadzonym kapłanom również nowy program duszpasterski Kościoła w Polsce – „Uczestniczę we wspólnocie Kościoła”, podkreślając, że parafia powinna być wspólnotą misyjną, wspólnotą wspólnot oraz wspólnotą miłości służebnej.
Pierwsza część spotkania kapłanów zakończyła się adoracją Najświętszego Sakramentu w ciszy oraz możliwością skorzystania z sakramentu pokuty.
Centralnym punktem dnia modlitw o uświęcenie kapłanów była uroczysta Msza św. sprawowana pod przewodnictwem biskupa sandomierskiego Krzysztofa Nitkiewicza wraz z biskupem Edwardem Frankowskim oraz kapłanami diecezjalnymi i zakonnymi. We wspólnej modlitwie uczestniczyli także alumni seminarium.
W kazaniu ks. prof. Wiesław Przygoda odwołał się do kończącego się programu duszpasterskiego Kościoła w Polsce – „Wierzę w Kościół Chrystusowy”, odpowiadając na pytanie, dlaczego wierzę w Chrystusowy Kościół.
– Wyobraźmy sobie, że Kościół jest jak potężne drzewo. Każde drzewo ma swoje korzenie, pień i konary, na których wyrastają najpierw pąki, kwiaty, a potem konsekwentnie owoce. Korzenie Kościoła obrazują Jego boskie pochodzenie, a zarazem źródło ożywczych wód i minerałów, bez których Kościół nie może żyć ani się rozwijać. Drugim elementem drzewa jest jego pień, który obrazuje już prawie dwutysiącletnią historię Kościoła. To ogromna księga, w której zapisane są czyny ludzi świętych, którzy – będąc pod wpływem Ducha Świętego – dokonywali wielkich dzieł Bożych. Najpiękniejsze są konary drzewa, które wiosną są pokryte pąkami i kwiatami, a jesienią wydają obfite owoce. Kwiaty, to nadzieja i przyszłość Kościoła, to dzieci i ludzie młodzi, pełni piękna i czystości, noszący w sobie dziecięcą ufność do Boga Ojca oraz zadatek życia w obfitości. Owoce wydają natomiast ludzie dojrzali, którzy w życiu ziemskim wydoskonalili się w miłości, a w konsekwencji otrzymują jej dziedzictwo na stałe, bez ograniczeń przestrzennych, czasowych i jakościowych – mówił kaznodzieja.
Na zakończenie Mszy Świętej biskup Krzysztof Nitkiewicz podziękował wszystkim kapłanom za przybycie, zachęcając ich do uczestnictwa w rekolekcjach, które zostaną zorganizowane na początku Wielkiego Postu.
