W dniach 6-13 lipca odbyła się organizowana przez Apostolat Margaretka Diecezji Sandomierskiej pielgrzymka do Medjugorie w intencji kapłanów i o nowe powołania do Wyższego Seminarium Duchownego Sandomierz. W pielgrzymce wzięło udział prawie 100 osób, którym towarzyszyło trzech kapłanów, sprawujących opiekę duchową nad pielgrzymami, w tym ks. Krystian Kałuża, duszpasterz Apostolatu Modlitwy za Kapłanów Margaretka w Diecezji Sandomierskiej.
Pielgrzymka rozpoczęła się Mszą świętą w Parafii Podwyższenia Krzyża Św. w Sandomierzu, po której jej uczestnicy ruszyli w drogę do Mediugoria.
W czasie pobytu w Mediugoriu pielgrzymi mieli możliwość uczestniczenia w codziennym programie międzynarodowym, gdzie wspólnie z tysiącami pielgrzymów z różnych części świata mogli modlić się, uczestniczyć we Mszy świętej i adorować Jezusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie na placu polowym przed kościołem św. Jakuba.
Niesamowitym przeżyciem było dla osób uczestniczących w pielgrzymce wyjście na Wzgórze Objawień (Górę Podbrdo), któremu towarzyszyło rozważanie tajemnic różańcowych i modlitwa przy krzyżu, gdzie Matka Boża objawiła się Marii i powiedziała: Pokój, Pokój, Pokój! Pokój musi zapanować między Bogiem i człowiekiem oraz między ludźmi “.
Piątego dnia pielgrzymki, w ciemności, o godzinie 3.40 pielgrzymi wyruszyli, by uczestniczyć w drodze krzyżowej na górę Krizewac i przez wstawiennictwo Maryj oddawać Bogu intencje, które każdy z uczestników nosi w swoim sercu. Po trudzie wspinaczki, na szczycie pod krzyżem, w promieniach wschodzącego słońca pielgrzymi w cichej modlitwie uwielbiali Boga dziękując Mu za ten czas, otrzymane łaski i dar nowego dnia.
Pielgrzymka to także czas pięknych spotkań i świadectw, których mogli wysłuchać pielgrzymi, między innymi we wspólnocie Cenacolo, Wspólnocie Błogosławieństw oraz podczas spotkania z Ojcem Petar Ljubicićem w kościele pw. Św. Antoniego w Humcu. Jest to kapłan któremu widząca Mirianą wybrała do ujawnienia tajemnicy powierzonej jej przez Maryję.
Mediugorie to także cudowne chwile wspólnie spędzanego czasu – odpoczynek nad morzem, rejs statkiem, czy zwiedzanie pięknego Mostaru. Pielgrzymi mieli także możliwość odwiedzenia i uczestniczenia w Eucharystii w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Surmanci, gdzie poprzez zdobiącą kościół ikonę Chrystusa Miłosiernego dawało się odczuć w szczególny sposób Bożą Obecność.
Świadectwa jakimi dzielili się pielgrzymi na zakończenie pielgrzymki, najpiękniej świadczą o tym jak wiele łask i błogosławieństw dał ten czas każdemu z uczestników. Jak mówiła jedna z sióstr: Każdy mógł poczuć niezwykła atmosferę Medugorje, zrozumieć siebie, doświadczyć obecności Bożej, zobaczyć w drugim człowieku jego niezwykłość, zastanowić się nad własnym życiem… poczuć, jak bezinteresownie kocha nas Bóg.
Autor: Renata Kędziora
