Słowa Ewangelii według świętego Marka.
Jezus nauczając rzesze mówił: „Strzeżcie się uczonych w Piśmie. Z upodobaniem chodzą oni w powłóczystych szatach, lubią pozdrowienia na rynku, pierwsze krzesła w synagogach i zaszczytne miejsca na ucztach. Objadają domy wdów i dla pozoru odprawiają długie modlitwy. Ci tym surowszy dostaną wyrok”. Potem usiadł naprzeciw skarbony i przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało wiele. Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz. Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do nich: „Zaprawdę powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała, całe swe utrzymanie”.
Komentarz
Ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała. Postawa ewangelicznej wdowy znalazła wielkie uznanie w oczach Jezusa. To wielka ufność wobec Boga owej kobiety ujmuje tak bardzo Mistrza. Jezus, jako Syn Boży w sposób najdoskonalszy i nieustanny żyje tym zaufaniem. Do takiej postawy chce prowadzić każdego z nas. Ewangelia nie opowiada, co się stało z tą wdową, nie ma bowiem takiej potrzeby, gdyż jest gdzieś oczywiste, że takie zaufanie nie mogło pozostać bezowocne. Czy więc i my zaufamy?
