EWANGELIA (Łk 11,29-32)
Znak proroka Jonasza: śmierć i zmartwychwstanie
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.
Gdy tłumy się gromadziły, Jezus zaczął mówić:
„To plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza. Jak bowiem Jonasz był znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia.
Królowa z Południa powstanie na sądzie przeciw ludziom tego plemienia i potępi ich; ponieważ ona przybyła z krańców ziemi słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon.
Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je; ponieważ oni dzięki nawoływaniu Jonasza się nawrócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz”.
Oto słowo Pańskie.
W dzisiejszym fragmencie Ewangelii Pan Jezus mówi o zatwardziałości serca i umysłu tych, którzy Go słuchają. Jako dowód przywołuje dwie postacie Starego Testamentu: Salomona i Jonasza. Pierwszy swoją mądrością sprawił, że Królowa Saby poznała prawdziwego Boga. Jonaszowi zaś wystarczyły trzy dni, aby nawrócić mieszkańców Niniwy. Faryzeusze zaś słuchając słów Jezusa, i widząc Jego cuda domagają się kolejnego nadzwyczajnego znaku. Tymczasem jedynym znakiem potrzebnym do nawrócenia jest znak Jonasza, czyli Zmartwychwstały Chrystus. On jest znakiem nadziei i zwycięstwa nad złem i grzechem. Zdarza się, że i my szukamy potwierdzenia prawdziwości wiary chrześcijańskiej i czekamy jeszcze na jakiś znak z nieba. Pamiętajmy, że słowa Jezusa są ciągle aktualne: „Żaden znak inny nie będzie wam dany, prócz znaku Jonasza”.
