EWANGELIA (Łk 10, 38-42)
Jezus w gościnie u Marty i Marii
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.
Jezus przyszedł do jednej wsi. Tam pewna niewiasta, imieniem Marta, przyjęła Go do swego domu. Miała ona siostrę, imieniem Maria, która siadła u nóg Pana i przysłuchiwała się Jego mowie.
Natomiast Marta uwijała się koło rozmaitych posług. Przystąpiła więc do Niego i rzekła: «Panie, czy ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła».
A Pan jej odpowiedział: «Marto, Marto, troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba mało albo tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona».
Natomiast Marta uwijała się koło rozmaitych posług. Przystąpiła więc do Niego i rzekła: «Panie, czy ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła».
A Pan jej odpowiedział: «Marto, Marto, troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba mało albo tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona».
Oto słowo Pańskie.
Za każdym razem, kiedy czyta się fragment Księgi Jonasza o Niniwie, zwraca uwagę pokuta tego miasta. Na rozkaz króla post i pokuta obejmuje nie tylko ludzi, ale zwierzęta i wszystko, co żywe. Z dzisiejszej perspektywy wydaje się to trochę naiwne. Nie karmione i nie pojone zwierzę nie zrozumie charakteru pokuty, ale raczej zaczyna wydawać sobie właściwe smutne dźwięki, ryki, szczeki i miauki w zależności od gatunku. Może właśnie tak chciano podkreślić okres pokuty i nawrócenia? Zapewne jednak wymowa opisu pokuty Niniwy jest głębsza. Chodzi o to, żeby pokuta, post i nawrócenie były całościowe. Mają one objąć wszystkie dziedziny życia, nawet pozornie nieważne czy nie związane bezpośrednio z człowiekiem. Potwierdzeniem tego przesłania jest dzisiejsza Ewangelia. Wszyscy znamy scenę gościny Pana Jezusa w domu Marty, Marii i Łazarza. Marta zajmowała się szczegółami, aby niczego Panu Jezusowi (i zapewne też Apostołom, bo zazwyczaj podróżowali z Nim) nie zabrakło. Maria wybiera „dobrą część”, która polega na zasłuchaniu w żywe Słowo Boże i przebywaniu z Panem Jezusem. Pan Jezus, kiedy upomina Martę o zbytnie zatroskanie o pozornie mało ważne sprawy wcale nie pogardza posługą stołu. Chodzi o to, żeby wszystkie dziedziny życia, nawet te pozornie mało ważne były podporządkowane i przesiąknięte żywym Słowem Bożym i obecnością Chrystusa Pana.
